1
يَا-سِين
Yā -Sīn
Ja, Sinë!
2
وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ
Wa A l-Qur'ā ni A l-Ĥakī mi
Pasha Kur’anin e pacenueshëm në urtësinë e tij të lartë.
3
إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ
'Inn aka Lamina A l-Mursalī na
S’ka dyshim se ti (Muhammed) je prej të dërguarve.
4
عَلَى صِرَاط ٍ مُسْتَقِيم ٍ
`Alá Şirāţin Mustaqī min
Je në një rrugë të drejtë.
5
تَنزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ
Tan zī la A l-`Azī zi A r-Raĥī mi
(Kur’ani është) Zbritje e plotfuqishmit, e Mëshiruesit.
6
لِتُنذِرَ قَوْما ً مَا أُنذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ
Litun dh ir a Qawmāan Mā 'Un dh ir a 'Ā bā 'uuhum Fahum Gh āfilū na
Për t’ia tërhequr një populli, që të parët e tyre nuk u është tërhequr, e për atë shkak ata janë të hutuar.
7
لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَى أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ
Laqad Ĥaqqa A l-Qawlu `Alá 'Akth ar ihim Fahum Lā Yu'uminū na
Për Zotin tashmë ka marrë fund (thënia) shumicës së tyre, andaj ata edhe nuk besojnë.
8
إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلاَلا ً فَهِيَ إِلَى الأَذْقَانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ
'Inn ā Ja`alnā Fī 'A`nāqihim 'Agh lālāan Fahiya 'Ilá A l-'Adh qā ni Fahum Muq maĥū na
Ne u kemi varë në qafat e tyre pranga e ato u arrijnë deri në nofulla, andaj ata mbesin me koka lart.
9
وَجَعَلْنَا مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدّا ً وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدّا ً فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لاَ يُبْصِرُونَ
Wa Ja`alnā Min m Saddāan Wa Min Kh alfihim Saddāan Fa'agh sh aynāhum Fahum Lā Yub şirū na
Ne u kemi vënë edhe para tyre pendë edhe mbrapa tyre pendë dhe ua kemi mbuluar sytë, prandaj ata nuk shohin.
10
وَسَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ
Wa Sawā 'un `Alayhim 'A'an dh artahum 'Am Lam Tun dh ir hum Lā Yu'uminū na
Dhe për ata është e njejtë, a ua tërhoqe vërejtjen a nuk ua tërhoqe, ata nuk besojnë.
11
إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَنَ بِالْغَيْبِ ۖ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَة ٍ وَأَجْر ٍ كَرِيم ٍ
'Inn amā Tun dh ir u Mani A A dh -Dh ikra Wa Kh ash iya A r-Raĥmana Bil-Gh aybi ۖ Fabash sh ir hu Bimagh firatin Wa 'Aj r in Kar ī min
Ti ia tërheq vërejtjen vetëm atij që e përvetson Kur’anin dhe i frikësohet Mëshiruesit dhe kur është vetëm (i papashëm prej njerëzve), pra jepi myzhde atij prë falje dhe shpërblim të mirë.
12
إِنَّا نَحْنُ نُحْيِ الْمَوْتَى وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ ۚ وَكُلَّ شَيْءٍ أحْصَيْنَاه ُُ فِي إِمَام ٍ مُبِين ٍ
'Inn ā Naĥnu Nuĥyi A l-Mawtá Wa Naktubu Mā Qaddamū Wa 'Ā th ārahum ۚ Wa Kulla Sh ay'in 'Ĥşaynā hu Fī 'Imā min Mubī nin
Vërtet, Ne i ngjallim të vdekurit dhe i shkruajmë veprat; gjurmët e tyre dhe çdo gjë kemi regjistruar në librin e ruajtur (lehvi mahvudh).
13
وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلاً أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُونَ
Wa A r ib Lahum Math alāan 'Aşĥā ba A l-Qaryati 'Idh Jā 'ahā A l-Mursalū na
Përmendju atyre një shembull të banorëve të fshatit, kur atyre u patë ardhur të dërguarit.
14
إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِث ٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُمْ مُرْسَلُونَ
'Idh 'Arsalnā 'Ilayhimu A th nayni Fakadh dh abūhumā Fa`azzaznā Bith ālith in Faqālū 'Inn ā 'Ilaykum Mursalū na
Kur Ne dërguam te ata dy, e ata i përgënjeshtruan që të dy, atëherë i përforcum me një të tretë dhe u thanë: “Ne jemi të dërguar te ju.
15
قَالُوا مَا أَنْتُمْ إِلاَّ بَشَر ٌ مِثْلُنَا وَمَا أَنزَلَ الرَّحْمَنُ مِنْ شَيْء ٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ تَكْذِبُونَ
Qālū Mā 'An tum 'Illā Bash arun Mith lunā Wa Mā 'An zala A r-Raĥmā nu Min Sh ay'in 'In 'An tum 'Illā Takdh ibū na
Ata (fshatarët) thanë: “Ju nuk jeni tjetër, vetëm se njerëz sikurse ne dhe se All-llahu nuk u ka shpallur asgjë; ju nuk jeni tjetër vetëm se rrenacakë.
16
قَالُوا رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ
Qālū Rabbunā Ya`lamu 'Inn ā 'Ilaykum Lamursalū na
Ata thanë: “Zoti ynë e di se me të vërtetë ne jemi të dërguar te ju.
17
وَمَا عَلَيْنَا إِلاَّ الْبَلاَغُ الْمُبِينُ
Wa Mā `Alaynā 'Illā A l-Balāgh u A l-Mubī nu
Dhe nuk jemi të aobliguar për tjetër, përveç t’ju kumtojmë ashtu qartë.
18
قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ ۖ لَئِنْ لَمْ تَنتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُمْ مِنَّا عَذَابٌ أَلِيم ٌ
Qālū 'Inn ā Taţayyarnā Bikum ۖ La'in Lam Tan tahū Lanarjumann akum Wa Layamassann akum Minn ā `Adh ā bun 'Alī mun
Ata (fshatarët) thanë: “Ne parandiejmë kob me ju dhe nëse nuk tërhiqeni, ne do t’ju gyrëzojmë dhe do të përjetoni ndëshkim të idhët prej nesh.
19
قَالُوا طَائِرُكُمْ مَعَكُمْ ۚ أَئِنْ ذُكِّرْتُمْ ۚ بَلْ أَنْتُمْ قَوْم ٌ مُسْرِفُونَ
Qālū Ţā 'irukum Ma`akum ۚ 'A'in Dh ukkir tum ۚ Bal 'An tum Qawmun Musr ifū na
Ata (të dërguarit) thanë: “Fati i keq është i juaji, a pse u këshilluat, a (na kërcënoheni)? Jo, por ju jeni popull i shfrenuar!”
20
وَجَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُل ٌ يَسْعَى قَالَ يَاقَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ
Wa Jā 'a Min 'Aq şá A l-Madīnati Rajulun Yas`á Qā la Yā Qawmi A A l-Mursalī na
Dhe prej skajit më të largët të qytetit erdhi një njeri qëngutej e tha: “O populli im, dëgjoni të dërguarit!”
21
اتَّبِعُوا مَنْ لاَ يَسْأَلُكُمْ أَجْرا ً وَهُمْ مُهْتَدُونَ
A n Lā Yas'alukum 'Aj rāan Wa Hum Muhtadū na
Dëgjoni atë që nuk kërkon prej jush ndonjë shpërblim dhe janë udhërrëfyes!
22
وَمَا لِيَ لاَ أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
Wa Mā Liya Lā 'A`budu A l-Ladh ī Faţaranī Wa 'Ilayhi Turja`ū na
E, ç’kam unë që të mos e adhuroj atë që më krijoi dhe, te Ai ktheheni.
23
أَأَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ آلِهَة ً إِنْ يُرِدْنِ الرَّحْمَنُ بِضُرّ ٍ لاَ تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئا ً وَلاَ يُنقِذُونِ
'A'attakh idh u Min Dūnihi 'Ā lihatan 'In Yur id ni A r-Raĥmā nu Biđurr in Lā Tugh ni `Ann ī Sh afā`atuhum Sh ay'ā an Wa Lā Yun qidh ū ni
A mos do të pranoj zota tjerë pos Tij, e nëse do Mëshiruesi të më godasë me ndonjë të keqe, ndërmjetësimi i tyre nuk do të më vlejë asgjë,e as që do të më shpëtjnë.
24
إِنِّي إِذا ً لَفِي ضَلاَل ٍ مُبِين ٍ
'Inn ī 'Idh āan Lafī Đalā lin Mubī nin
Unë do të jem atëherë në një humbje të hapët.
25
إِنِّي آمَنْتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ
'Inn ī 'Ā man tu Birabbikum Fāsma`ū ni
Unë i kam besuar Zotit tuaj, pra më dëgjoni!”
26
قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ ۖ قَالَ يَالَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ
Qī la A d kh uli A l-Jann ata ۖ Qā la Yā Layta Qawmī Ya`lamū na
Atij i është thënë: “Hyn në Xhennet! e ai tha: “Ah, sikur ta dinte populli im,
27
بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ
Bimā Gh afara Lī Rabbī Wa Ja`alanī Mina A l-Mukramī na
për çka më fali Zoti im dhe më bëri prej të nderuarve!”
28
وَمَا أَنزَلْنَا عَلَى قَوْمِه ِِ مِنْ بَعْدِه ِِ مِنْ جُند ٍ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ
Wa Mā 'An zalnā `Alá Qawmihi Min i Min Jun din Mina A s-Samā 'i Wa Mā Kunn ā Mun zilī na
Pas tij, Ne nuk zbritëm ndonjë ushtri nga qieeli kundër popullit të tij, e as që ishte vendimi yni të zbresim tjetër,
29
إِنْ كَانَتْ إِلاَّ صَيْحَة ً وَاحِدَة ً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ
'In Kānat 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Fa'idh ā Hum Kh āmidū na
përveç një britmë të tmerrshme, kur qe, ata të ftohur (të vdekur).
30
يَاحَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا ۚ يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُول ٍ إِلاَّ كَانُوا بِه ِِ يَسْتَهْزِئُون
Yā Ĥasratan `Alá A l-`Ibā di ۚ Mā Ya'tīhim Min Rasū lin 'Illā Kānū Bihi Yastahzi'ū n
O sa dëshprim i madh për robërit që nuk u erdhi ndonjë i dërguar, vetëm se ata u tallën me të.
31
أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لاَ يَرْجِعُونَ
'Alam Yaraw Kam 'Ahlaknā Qab lahum Mina A l-Qurū ni 'Ann ahum 'Ilayhim Lā Yarji`ū na
A nuk e panë ata se sa gjenerata kemi zhdukur para tyre dhe ata nuk u kthyen.
32
وَإِنْ كُلّ ٌ لَمَّا جَمِيع ٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ
Wa 'In Kullun Lamm ā Jamī `un Ladaynā Muĥđarū na
Dhe të gjithë, të tubuar, do të paraqiten pranë Nesh.
33
وَآيَة ٌ لَهُمُ الأَرْضُ الْمَيْتَةُ أَحْيَيْنَاهَا وَأَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبّا ً فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ
Wa 'Ā yatun Lahumu A l-'Arđu A l-Maytatu 'Aĥyaynāhā Wa 'Akh raj nā Minhā Ĥabbāan Faminhu Ya'kulū na
Dhe për ata është argument (për fuqinë e Zotit) toka e vdekur, të cilën Ne e ngjallim, nxjerrim prej saj drith nga i cili ata hanë.
34
وَجَعَلْنَا فِيهَا جَنَّات ٍ مِنْ نَخِيل ٍ وَأَعْنَاب ٍ وَفَجَّرْنَا فِيهَا مِنَ الْعُيُونِ
Wa Ja`alnā Fīhā Jann ā tin Min Nakh ī lin Wa 'A`nā bin Wa Fajjarnā Fīhā Mina A l-`Uyū ni
Dhe në të Ne u kemi bërë kpshte hurmash e rrushi dhe në të u kemi dhënë burime (uji).
35
لِيَأْكُلُوا مِنْ ثَمَرِه ِِ وَمَا عَمِلَتْهُ أَيْدِيهِمْ ۖ أَفَلاَ يَشْكُرُونَ
Liya'kulū Min Th amar ihi Wa Mā `Amilat/hu 'Aydīhim ۖ 'Afalā Yash kurū na
Ashtu që ata të hanë nga ata fruta dhe nga çka prodhojnë vetë duart e tyre. A i gëzojnë këto dhe nik falënderojnë.
36
سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الأَرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَمِمَّا لاَ يَعْلَمُونَ
Sub ĥā na A l-Ladh ī Kh alaqa A l-'Azwā ja Kullahā Mimm ā Tun A l-'Arđu Wa Min 'An fusihim Wa Mimm ā Lā Ya`lamū na
I pastër nga të metat është Ai që krijoi të gjitha llojet (çiftet) nga çka mban toka, nga vetë ata dhe nga çka ata nuk dinë.
37
وَآيَة ٌ لَهُمُ اللَّيْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُمْ مُظْلِمُونَ
Wa 'Ā yatun Lahumu A l-Laylu Naslakh u Minhu A n -Nahā ra Fa'idh ā Hum Mužlimū na
Për ata është argument edhe nata, prej të cilës largojmë ditën, kurse ata mbesin në terr.
38
وَالشَّمْسُ تَجْرِي لِمُسْتَقَرّ ٍ لَهَا ۚ ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ
Wa A sh -Sh am su Taj r ī Limustaqarr in ۚ Lahā Dh ālika Taq dī r u A l-`Azī zi A l-`Alī mi
Edhe dielli udhëton për në kufirin e vet (në cakun përfundimtar). Ai është (udhëtim) përcaktim i ngadhnjyesit, të dijshmit.
39
وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاه ُُ مَنَازِلَ حَتَّى عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِيمِ
Wa A l-Qamara Qaddarnā hu Manāzila Ĥattá `Ā da Kāl`urjū ni A l-Qadī mi
Edhe hënës i kemi caktuar (pozicionet) derisa të kthehet në trajtën e harku (rrem i hurmës së tharë).
40
لاَ الشَّمْسُ يَنْبَغِي لَهَا أَنْ تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلاَ اللَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ ۚ وَكُلّ ٌ فِي فَلَك ٍ يَسْبَحُونَ
Lā A sh -Sh am su Yan gh ī Lahā 'An Tud r ika A l-Qamara Wa Lā A l-Laylu Sābiqu A n -Nahā r i ۚ Wa Kullun Fī Falakin Yasbaĥū na
As dielli nuk mund ta arrijë hënën, e as nata para ditës po secili noton në një galaksion.
41
وَآيَة ٌ لَهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّيَّتَهُمْ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ
Wa 'Ā yatun Lahum 'Ann ā Ĥamalnā Dh urr īyatahum Fī A l-Fulki A l-Mash ĥū ni
Argument për ta është edhe ajo se Ne pasardhësit e tyre (të Ademit) i vartëm në anije të mbushur përplot.
42
وَخَلَقْنَا لَهُمْ مِنْ مِثْلِه ِِ مَا يَرْكَبُونَ
Wa Kh alaq nā Lahum Min Mith lihi Mā Yarkabū na
Dhe ngjashëm me të, u krijuam atyre diçka që t’i hipin.
43
وَإِنْ نَشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلاَ صَرِيخَ لَهُمْ وَلاَ هُمْ يُنقَذُونَ
Wa 'In Nash a' Nugh r iq hum Falā Şar īkh a Lahum Wa Lā Hum Yun qadh ū na
E sikur të duam Ne, i i përmbytim ata, e nuk ka efekt as lutja e tyre dhe as që do të shpëtonin.
44
إِلاَّ رَحْمَة ً مِنَّا وَمَتَاعا ً إِلَى حِين ٍ
'Illā Raĥmatan Minn ā Wa Matā`āan 'Ilá Ĥī nin
Përveç nga mëshira Jonë ndaj tyre, dhe që të përjetojnë të mirat deri në një kohë të caktuar.
45
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ
Wa 'Idh ā Qī la Lahumu A m Wa Mā Kh alfakum La`allakum Turĥamū na
E kur u thuhet atyre: “Kini frikë asaj që ngjau para jush dhe asaj çka do t’ju ngjajë më vonë, e që të mëshiroheni (ata nuk dëgjojnë).
46
وَمَا تَأْتِيهِمْ مِنْ آيَة ٍ مِنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلاَّ كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ
Wa Mā Ta'tīhim Min 'Ā yatin Min 'Ā yā ti Rabbihim 'Illā Kānū `Anhā Mu`r iđī na
Nuk ka asnjë argument që u erdhi atyre nga argumentet e Zotit, e që ata nuk ia kthyen shpinën.
47
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَنْ لَوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ~ُ إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ فِي ضَلاَل ٍ مُبِين ٍ
Wa 'Idh ā Qī la Lahum 'An fiqū Mimm ā Razaqakumu A l-Lahu Qā la A l-Ladh ī na Kafarū Lilladh ī na 'Ā manū 'Anuţ `imu Man Law Yash ā 'u A l-Lahu 'Aţ `amahu 'In 'An tum 'Illā Fī Đalā lin Mubī nin
Dhe kur u thuhej: “Jepni nga ajo që All-llahu u begatoi, ata që nuk besuan, besimtarëve u thanë: “A ta ushqejmë atë që sikur të donte All-llahu do ta ushqente? Ju nuk jeni tjetër vetëm se të humbur qartë!”.
48
وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنتُمْ صَادِقِينَ
Wa Yaqūlū na Matá Hādh ā A l-Wa`du 'In Kun tum Şādiqī na
Dhe thoshin: “Po qe se jeni të vërtetë, kur do të jetë ai premtim?”
49
مَا يَنظُرُونَ إِلاَّ صَيْحَة ً وَاحِدَة ً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُونَ
Mā Yan žurū na 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Ta'kh udh uhum Wa Hum Yakh işşimū na
(All-llahu u përgjigjet) Nuk janë duke pritur tjetër vetëm se një britmë që i rrëmben ata kur janë duke u zënë mes vete.
50
فَلاَ يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَة ً وَلاَ إِلَى أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ
Falā Yastaţī`ū na Tawşiyatan Wa Lā 'Ilá 'Ahlihim Yarji`ū na
E nuk do të mund të lënë as porosi (vasijet-testament) as të kthehen në familjet e tyre.
51
وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذَا هُمْ مِنَ الأَجْدَاثِ إِلَى رَبِّهِمْ يَنسِلُونَ
Wa Nufikh a Fī A ş-Şū r i Fa'idh ā Hum Mina A l-'Aj dāth i 'Ilá Rabbihim Yan silū na
Dhe i fryhet Surit, kur qe, duke u ngutur prej varrezave paraqiten te Zoti i tyre.
52
قَالُوا يَاوَيْلَنَا مَنْ بَعَثَنَا مِنْ مَرْقَدِنَا هَذَا ۜ م ۗ َا وَعَدَ الرَّحْمَنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ
Qālū Yā Waylanā Man th anā Min Marqadinā ۜ H ۗ ādh ā Mā Wa`ada A r-Raĥmā nu Wa Şadaqa A l-Mursalū na
E thonë: “Të mjerët ne! Po kush na ngriti prej ku ishim të shtrirë në varre?” E, kjo është ajo që premtoi Zoti dhe vëtetuan të dërguarit.
53
إِنْ كَانَتْ إِلاَّ صَيْحَة ً وَاحِدَة ً فَإِذَا هُمْ جَمِيع ٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ
'In Kānat 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Fa'idh ā Hum Jamī `un Ladaynā Muĥđarū na
Ajo nuk është tjetër, përveç një zë i fuqishëm dhe ata të gjithë të paraqitur para Nesh.
54
فَالْيَوْمَ لاَ تُظْلَمُ نَفْس ٌ شَيْئا ً وَلاَ تُجْزَوْنَ إِلاَّ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
Fālyawma Lā Tužlamu Nafsun Sh ay'ā an Wa Lā Tuj zawna 'Illā Mā Kun tum Ta`malū na
Sot pra, akujt nuk i bëhet e padrejtë diçka dhe nuk shpërbleheni me tjeër vetëm për atë që vepruat.
55
إِنَّ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْيَوْمَ فِي شُغُل ٍ فَاكِهُونَ
'Inn a 'Aşĥā ba A l-Jann ati A l-Yawma Fī Sh ugh ulin Fākihū na
Ata të Xhennetit tash janë të angazhuar me kënaqësi.
56
هُمْ وَأَزْوَاجُهُمْ فِي ظِلاَلٍ عَلَى الأَرَائِكِ مُتَّكِئُونَ
Hum Wa 'Azwājuhum Fī Žilā lin `Alá A l-'Arā 'iki Muttaki'ū na
Ata dhe shoqet e tyre janë nën hijet të mbështetur në kolltukë.
57
لَهُمْ فِيهَا فَاكِهَة ٌ وَلَهُمْ مَا يَدَّعُونَ
Lahum Fīhā Fākihatun Wa Lahum Mā Yadda`ū na
Aty kanë pemë dhe çka të duan.
58
سَلاَم ٌ قَوْلا ً مِنْ رَبّ ٍ رَحِيم ٍ
Salā mun Qawlāan Min Rabbin Raĥī min
Kanë “Selam”, thënie e Zotit mëshirues!
59
وَامْتَازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ
Wa A m tāzū A l-Yawma 'Ayyuhā A l-Muj r imū na
E tash, ju kriminelë, ndahuni!
60
أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَابَنِي آدَمَ أَنْ لاَ تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّه ُُ ۖ لَكُمْ عَدُوّ ٌ مُبِين ٌ
'Alam 'A`had 'Ilaykum Yā Banī 'Ā dama 'An Lā Ta`budū A sh -Sh ayţā na ۖ 'Inn ahu Lakum `Adū wun Mubī nun
O bijtë e Ademit (kriminelë), po a nuk u dërgova porosinë që të mos e dëgjoni djallin, se me të vërtetë ai është armiku juaj i hapët!?
61
وَأَنِ اعْبُدُونِي ۚ هَذَا صِرَاط ٌ مُسْتَقِيم ٌ
Wa 'Ani A `budūnī ۚ Hādh ā Şirāţun Mustaqī mun
*Ju porosita) Të më adhuroni Mua, se kjo është rruga e sigurt!
62
وَلَقَدْ أَضَلَّ مِنْكُمْ جِبِلّا ً كَثِيراً ۖ أَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ
Wa Laqad 'Ađalla Min kum Jibillāan Kath īrāan ۖ 'Afalam Takūnū Ta`qilū na
Vërtet, ai ka humbur shumë njerëz prej jush, a nuk mblodhët mend?
63
هَذِه ِِ جَهَنَّمُ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ
Hadh ihi Jahann amu A llatī Kun tum Tū`adū na
Ky është Xhehennemi që juve u premtohe.
64
اصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ
A A l-Yawma Bimā Kun tum Takfurū na
Hyni tash në të, për shkak se mohuaat çdo të vërtetë!
65
الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَى أَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَا أَيْدِيهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ
Al-Yawma Nakh timu `Alá 'Afwāhihim Wa Tukallimunā 'Aydīhim Wa Tash /hadu 'Arjuluhum Bimā Kānū Yaksibū na
Sot Ne ua mbyllim gojët e atyre, Neve na flasin duart e tyre, kurse këmbët e tyre dëshmojën për atë që punuan.
66
وَلَوْ نَشَاءُ لَطَمَسْنَا عَلَى أَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَأَنَّى يُبْصِرُونَ
Wa Law Nash ā 'u Laţamasnā `Alá 'A`yunihim Fāstabaqū A ş-Şirā ţa Fa'ann á Yub şirū na
E sikur të duam Ne do t’ua verbonim ytë e tyre, e ata do ta mësynin rrugën, po si do të dhihnin?
67
وَلَوْ نَشَاءُ لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَى مَكَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِيّا ً وَلاَ يَرْجِعُونَ
Wa Law Nash ā 'u Lamasakh nāhum `Alá Makānatihim Famā A n Wa Lā Yarji`ū na
Dhe sikur të duam, do t’i kishim gjymtuar ata në vend, e nuk do tëmund të shkoninas para as prapa.
68
وَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ ۖ أَفَلاَ يَعْقِلُونَ
Wa Man Nu`amm ir hu Nunakkis/hu Fī A l-Kh alqi ۖ 'Afalā Ya`qilū na
E atij që i japim të jetojë gjatë, e kthejmë prapa në krijimin e tij. A nuk janë duke menduar?
69
وَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا يَنْبَغِي لَهُ~ُ ۚ إِنْ هُوَ إِلاَّ ذِكْر ٌ وَقُرْآن ٌ مُبِين ٌ
Wa Mā `Allam nā hu A sh -Sh i`ra Wa Mā Yan gh ī Lahu ۚ 'In Huwa 'Illā Dh ikrun Wa Qur'ā nun Mubī nun
Ne as nuk ia mësuam atij (Muhammedit) poezinë, e as që i takon ajo atij, ai (Kur’ani) nuk është tjetër vetëm se këshillë dhe Kur’an i qartë.
70
لِيُنْذِرَ مَنْ كَانَ حَيّا ً وَيَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكَافِرِينَ
Liyun dh ir a Man Kā na Ĥayyāan Wa Yaĥiqqa A l-Qawlu `Alá A l-Kāfir ī na
Për t’ia tërhequr vërejtjen ati që është gjallë (me mend e zemër) dhe dënimi të bëhet meritë për jobesimtarët.
71
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَا أَنْعَاما ً فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ
'Awalam Yaraw 'Ann ā Kh alaq nā Lahum Mimm ā `Amilat 'Aydīnā 'An`āmāan Fahum Lahā Mālikū na
A nuk e shohin ata se nga ajo që Ne vetë e shpikëm, u krijuam atyre kafshët që i kanë.
72
وَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُونَ
Wa Dh allalnāhā Lahum Faminhā Rakūbuhum Wa Minhā Ya'kulū na
Dhe ua bëmë ato që t’u biden atyre, e disave prej tyre u hipnin, ndërsa prej disave ushqehen.
73
وَلَهُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُ ۖ أَفَلاَ يَشْكُرُونَ
Wa Lahum Fīhā Manāfi`u Wa Mash ār ibu ۖ 'Afalā Yash kurū na
Ata kanë edhe dobi të tjera në to, e edhe pinë (qumësht) prej tyre. A nuk duhet falënderojnë?
74
وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَة ً لَعَلَّهُمْ يُنصَرُونَ
Wa A kh adh ū Min Dū ni A l-Lahi 'Ā lihatan La`allahum Yun şarū na
Po, shkojnë e në vend të All-llahut adhurojnë zota të tjerë me shpresë se do të ndihmohen prej tyre.
75
لاَ يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُند ٌ مُحْضَرُونَ
Lā Yastaţī`ū na Naşrahum Wa Hum Lahum Jun dun Muĥđarū na
Ata nuk mund t’u ndihmojnë atyre, por këta (idhujtarët) u janë bërë ushtri e gatshme e tyre.
76
فَلاَ يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ ۘ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ
Falā Yaĥzun ka Qawluhum ۘ 'Inn ā Na`lamu Mā Yusir rū na Wa Mā Yu`linū na
E ty mos të brengosin thëniet e tyre, Ne dimë çka mbajnë ata fshehtë dhe çka publikojnë.
77
أَوَلَمْ يَرَ الإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاه ُُ مِنْ نُطْفَة ٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيم ٌ مُبِين ٌ
'Awalam Yara A l-'In sā nu 'Ann ā Kh alaq nā hu Min Nuţ fatin Fa'idh ā Huwa Kh aşī mun Mubī nun
A nuk mendon njeriu se Ne e krijuam atë prej një pike uji (fare), kur qe, ai kundërshtarë i rreptë.
78
وَضَرَبَ لَنَا مَثَلا ً وَنَسِيَ خَلْقَه ُُ ۖ قَالَ مَنْ يُحْيِي الْعِظَامَ وَهِيَ رَمِيم ٌ
Wa Đaraba Lanā Math alāan Wa Nasiya Kh alqahu ۖ Qā la Man Yuĥyī A l-`Ižā ma Wa Hiya Ramī mun
Ai na solli Neve shembull, e harroi krijimin e vet e tha: “Kush i ngjall eshtrat duke qenë ata të kalbur?
79
قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّة ٍ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيم ٌ
Qul Yuĥyīhā A l-Ladh ī 'An sh a'ahā 'Awwala Marratin ۖ Wa Huwa Bikulli Kh alqin `Alī mun
Thuaj: “I ngjall Ai që i krijoi për herë të parë, e Ai është shumë i dijshëm për çdo krijim.
80
الَّذِي جَعَلَ لَكُمْ مِنَ الشَّجَرِ الأَخْضَرِ نَارا ً فَإِذَا أَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُونَ
Al-Ladh ī Ja`ala Lakum Mina A sh -Sh ajar i A l-'Akh đar i Nārāan Fa'idh ā 'An tum Minhu Tūqidū na
Ai që prej drurit të gjelbër ju bëri zjarrin, e ju prej tij ndezni.
81
أَوَلَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ ۚ بَلَى وَهُوَ الْخَلاَّقُ الْعَلِيمُ
'Awalaysa A l-Ladh ī Kh alaqa A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđa Biqādir in `Alá 'An Yakh luqa Mith lahum ۚ Balá Wa Huwa A l-Kh allā qu A l-`Alī mu
A nuk është i fuqishëm Ai, që kerijoi qiejt e tokën, të krijojë njerëz sikundër që i krijoi ata? Po Ai është krijuesi, i dijshmi.
82
إِنَّمَا أَمْرُهُ~ُ إِذَا أَرَادَ شَيْئاً أَنْ يَقُولَ لَه ُُ كُنْ فَيَكُونُ
'Inn amā 'Am ruhu 'Idh ā 'Arā da Sh ay'ā an 'An Yaqū la Lahu Kun Fayakū nu
Kur Ai dëshiron ndonjë send, urdhëri i Tij është vetëm t’i thotë: “Bëhu!” Ai menjëherë bëhet.
83
فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِه ِِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْء ٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
Fasub ĥā na A l-Ladh ī Biyadihi Malakū tu Kulli Sh ay'in Wa 'Ilayhi Turja`ū na
I lartë është Ai ë në dorën e Tij është pushteti mbi çdo send dhe vetëm te Ai ktheheni.