1
قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَر ٌ مِنَ الْجِنِّ فَقَالُوا إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآناً عَجَبا ً
Qul 'Ū ĥiya 'Ilayya 'Ann ahu A n Mina A l-Jinn i Faqālū 'Inn ā Sami`nā Qur'ā nāan `Ajabāan
Thuaj: “Mua më shpalllet se një grup i vogël nga xhinët i vuri veshin dhe dëgjoi (Kur’anin) dhe (kur u kthyen te të vetët) thanë: “Ne kemi dëgjuar një Kur’an që mahnit,
2
يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِه ِِ ۖ وَلَنْ نُشْرِكَ بِرَبِّنَا أَحَدا ً
Yahdī 'Ilá A r-Rush di Fa'ā mann ā Bihi ۖ Wa Lan Nush r ika Birabbinā 'Aĥadāan
që udhëzon në të vërtetën, andaj ne i besuam atij dhe Zotit tonë, kurrsesi nuk do t’ia shoqërojmë më akë”
3
وَأَنَّه ُُ تَعَالَى جَدُّ رَبِّنَا مَا اتَّخَذَ صَاحِبَة ً وَلاَ وَلَدا ً
Wa 'Ann ahu Ta`ālá Jaddu Rabbinā Mā A kh adh a Şāĥibatan Wa Lā Waladāan
Dhe se latësua e madhëruar e Zotit tonë, nuk është që ka as grua , as fëmijë.
4
وَأَنَّه ُُ كَانَ يَقُولُ سَفِيهُنَا عَلَى اللَّهِ شَطَطا ً
Wa 'Ann ahu Kā na Yaqū lu Safīhunā `Alá A l-Lahi Sh aţaţāan
S’ka dshim se ai mendjelehti jonë fliste të pavërteta ndaj All-llahut.
5
وَأَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ تَقُولَ الإِنسُ وَالْجِنُّ عَلَى اللَّهِ كَذِبا ً
Wa 'Ann ā Žanann ā 'An Lan Taqū la A l-'In su Wa A l-Jinn u `Alá A l-Lahi Kadh ibāan
Ndërsa, ne kemi pas menduar se as njerëzit, as xhinët nuk flasin gënjeshtra përkitazi me All-llahun,
6
وَأَنَّه ُُ كَانَ رِجَال ٌ مِنَ الإِنسِ يَعُوذُونَ بِرِجَال ٍ مِنَ الْجِنِّ فَزَادُوهُمْ رَهَقا ً
Wa 'Ann ahu Kā na R ijā lun Mina A l-'In si Ya`ūdh ū na Bir ijā lin Mina A l-Jinn i Fazādūhum Rahaqāan
Dhe se ka pasur burra prej njerëzve, që kërkonin ndihmë prej disa xhinëve dhe ashtu ua shtonin atyre edhe më shumë arrogancën.
7
وَأَنَّهُمْ ظَنُّوا كَمَا ظَنَنتُمْ أَنْ لَنْ يَبْعَثَ اللَّهُ أَحَدا ً
Wa 'Ann ahum Žann ū Kamā Žanan tum 'An Lan Yab `ath a A l-Lahu 'Aĥadāan
Dhe se ata (njerëzit) kanë menduar, siç keni menduar edhe ju, se All-llahu nuk ka për të ringjallur askë.
8
وَأَنَّا لَمَسْنَا السَّمَاءَ فَوَجَدْنَاهَا مُلِئَتْ حَرَسا ً شَدِيدا ً وَشُهُبا ً
Wa 'Ann ā Lamasnā A s-Samā 'a Fawajad nāhā Muli'at Ĥarasāan Sh adīdāan Wa Sh uhubāan
Dhe vërtet, ne kemi hulumtuar ta arrijnë qiellin, po atë e gjetëm përplot roje të forta dhe me shkëndija (zjarri që djeg),
9
وَأَنَّا كُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ ۖ فَمَنْ يَسْتَمِعِ الآنَ يَجِدْ لَه ُُ شِهَابا ً رَصَدا ً
Wa 'Ann ā Kunn ā Naq `udu Minhā Maqā`ida Lilssam `i ۖ Faman Yastami`i A l-'Ā na Yajid Lahu Sh ihābāan Raşadāan
Dhe ne më parë hulumtonim në vendëvështrim për të dëgjuar, e kush përpiqet të dëgjojë tash, ai has në pusinë e shkëndijës së zjarrtë.
10
وَأَنَّا لاَ نَدْرِي أَشَرٌّ أُرِيدَ بِمَنْ فِي الأَرْضِ أَمْ أَرَادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَدا ً
Wa 'Ann ā Lā Nad r ī 'Ash arrun 'Ur ī da Biman Fī A l-'Arđi 'Am 'Arā da Bihim Rabbuhum Rash adāan
Ne nuk e dimë se me këtë (përgaditje të qiellit) është për qëllim ndonjë e keqe për ata që janë në tokë, apo Zoti i tyre dëshiron që ata t’i udhëzojë.
11
وَأَنَّا مِنَّا الصَّالِحُونَ وَمِنَّا دُونَ ذَلِكَ ۖ كُنَّا طَرَائِقَ قِدَدا ً
Wa 'Ann ā Minn ā A ş-Şāliĥū na Wa Minn ā Dū na Dh ālika ۖ Kunn ā Ţarā 'iqa Qidadāan
Është e vërtetë se prej nesh ka të mirë, por ka edhe që nuk janë aq të mirë, sepse ne kemi qenë në drejtime të ndryshme.
12
وَأَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ نُعجِزَ اللَّهَ فِي الأَرْضِ وَلَنْ نُعْجِزَه ُُ هَرَبا ً
Wa 'Ann ā Žanann ā 'An Lan Nu`jiza A l-Laha Fī A l-'Arđi Wa Lan Nu`jizahu Harabāan
Dhe ne kemi qenë të bindur se All-llahut nuk mund t’i shmangeni në tokë e as nuk mund t’i shpëtojmë Atij duke ikur.
13
وَأَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدَى آمَنَّا بِه ِِ ۖ فَمَنْ يُؤْمِنْ بِرَبِّه ِِ فَلاَ يَخَافُ بَخْسا ً وَلاَ رَهَقا ً
Wa 'Ann ā Lamm ā Sami`nā A l-Hudá 'Ā mann ā Bihi ۖ Faman Yu'umin i Falā Yakh ā fu Bakh sāan Wa Lā Rahaqāan
Dhe ne, sapo e dëgjuam udhëzimin (Kur’anin), i besuam atij, e kush e beson Zotit të vet, ai nuk i frikësohet ndonjë dënimi e as ndonjë padrejtësie.
14
وَأَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَمِنَّا الْقَاسِطُونَ ۖ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُوْلَائِكَ تَحَرَّوْا رَشَدا ً
Wa 'Ann ā Minn ā A l-Muslimū na Wa Minn ā A l-Qāsiţū na ۖ Faman 'Aslama Fa'ū lā 'ika Taĥarraw Rash adāan
Është e vërtetë se prej nesh ka besimtarë (myslimanë) dhe prej nesh ka që janë jashtë rrugës (jobesimtarë), e kush e pranoi islamin, të tillët mësynë rrugën e shpëtimit.
15
وَأَمَّا الْقَاسِطُونَ فَكَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبا ً
Wa 'Amm ā A l-Qāsiţū na Fakānū Lijahann ama Ĥaţabāan
Ndërsa, ata që lëshuan rrugën, ata u bënë lëndë e Xhehennemit!
16
وَأَلَّوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لأَسْقَيْنَاهُمْ مَاءً غَدَقا ً
Wa 'Allawi A A ţ -Ţar īqati L'asqaynāhum Mā 'an Gh adaqāan
sikur ata (idhujtarët) t’i përmbaheshin rrugës së drejtë, Ne do t’iu lëshonim atyre ujë me bollëk,
17
لِنَفْتِنَهُمْ فِيه ِِ ۚ وَمَنْ يُعْرِضْ عَنْ ذِكْرِ رَبِّه ِِ يَسْلُكْهُ عَذَابا ً صَعَدا ً
Linaftinahum Fī hi ۚ Wa Man Yu`r iđ `An Dh ikr i Rabbihi Yasluk/hu `Adh ābāan Şa`adāan
Për të sprovuar me të. E kush ia kthen shpinën adhurimit ndaj Zotit të vet, Ai e shpie atë në vuajtje të padurueshme.
18
وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلاَ تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدا ً
Wa 'Ann a A l-Masājida Lillahi Falā Tad `ū Ma`a A l-Lahi 'Aĥadāan
Dhe (mua më shpallet) e vërtetë xhamitë janë veçant për të adhuruar All-llahun, e mos adhuroni në to askë tjetër me All-llahun!
19
وَأَنَّه ُُ لَمَّا قَامَ عَبْدُ اللَّهِ يَدْعُوه ُُ كَادُوا يَكُونُونَ عَلَيْهِ لِبَدا ً
Wa 'Ann ahu Lamm ā Qā ma `Ab du A l-Lahi Yad `ū hu Kādū Yakūnū na `Alayhi Libadāan
Dhe se kur u ngrit robi i All-llahut ta adhurojë Atë, ata (xhinët ose idhujtarët) gati hipnin njëri mbi tjetërin për të dagjuar.
20
قُلْ إِنَّمَا أَدْعُو رَبِّي وَلاَ أُشْرِكُ بِهِ~ِ أَحَدا ً
Qul 'Inn amā 'Ad `ū Rabbī Wa Lā 'Ush r iku Bihi 'Aĥadāan
Thuaj: “Unë dëshiroj vetëm Zotin tim dhe Atij nuk i bëj asnjë shok!”
21
قُلْ إِنِّي لاَ أَمْلِكُ لَكُمْ ضَرّا ً وَلاَ رَشَدا ً
Qul 'Inn ī Lā 'Am liku Lakum Đarrāan Wa Lā Rash adāan
Thuaj: “Unë nuk kam në dorë që t’ju largojë dëmin, as t’ju sjell dobi!”
22
قُلْ إِنِّي لَنْ يُجِيرَنِي مِنَ اللَّهِ أَحَد ٌ وَلَنْ أَجِدَ مِنْ دُونِه ِِ مُلْتَحَدا ً
Qul 'Inn ī Lan Yujīranī Mina A l-Lahi 'Aĥadun Wa Lan 'Ajida Min Dūnihi Multaĥadāan
Thuaj: “Është e vërtetë se mua nuk më mbron askush prej (dënimit) të All-llahut dhe përveç Tij, unë nuk gjej mbështetje”.
23
إِلاَّ بَلاَغا ً مِنَ اللَّهِ وَرِسَالاَتِه ِِ ۚ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَه ُُ فَإِنَّ لَه ُُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدا ً
'Illā Balāgh āan Mina A l-Lahi Wa R isālātihi ۚ Wa Man Ya`şi A l-Laha Wa Rasūlahu Fa'inn a Lahu Nā ra Jahann ama Kh ālidī na Fīhā 'Abadāan
(Nuk kam në dorë tjetër), përveç kumtimin prej All-llahut dhe përveç shpalljeve të Tij. Kush e kundërshton All-llahun dhe të dërguarin e tij, i tij është zjarri i Xhehennemit, aty do të jenë përgjithmonë, pambarim.
24
حَتَّى إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ نَاصِرا ً وَأَقَلُّ عَدَدا ً
Ĥattá 'Idh ā Ra'aw Mā Yū`adū na Fasaya`lamū na Man 'Ađ`afu Nāşirāan Wa 'Aqallu `Adadāan
Derisa kur ta shohin atë që u premtohet, atëherë do të kuptojnë se kush është më i dobët në ndihmë dhe më i vogël në numër.
25
قُلْ إِنْ أَدْرِي أَقَرِيب ٌ مَا تُوعَدُونَ أَمْ يَجْعَلُ لَه ُُ رَبِّي أَمَدا ً
Qul 'In 'Ad r ī 'Aqar ī bun Mā Tū`adū na 'Am Yaj `alu Lahu Rabbī 'Amadāan
Thuaj: “Unë nuk e di a do të jetë afër ajo që u premtohet, apo Zoti im do ta vonojë atë shumë?”
26
عَالِمُ الْغَيْبِ فَلاَ يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ~ِ أَحَدا ً
`Ālimu A l-Gh aybi Falā Yužhir u `Alá Gh aybihi 'Aĥadāan
Ai është që e di të fshehtën, por fshehtësinë e vet nuk ia zbulon askujt.
27
إِلاَّ مَنِ ارْتَضَى مِنْ رَسُول ٍ فَإِنَّه ُُ يَسْلُكُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِه ِِ رَصَدا ً
'Illā Mani A n Rasū lin Fa'inn ahu Yasluku Min Kh alfihi Raşadāan
Me përjashtim të ndonjë të dërguari që Ai do. Atëbotë Ai vë roje para edhe prapa tij (kur i shpall fshehtësinë),
28
لِيَعْلَمَ أَنْ قَدْ أَبْلَغُوا رِسَالاَتِ رَبِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَيْهِمْ وَأَحْصَى كُلَّ شَيْءٍ عَدَدا ً
Liya`lama 'An Qad 'Ab lagh ū R isālā ti Rabbihim Wa 'Aĥā ţa Bimā Ladayhim Wa 'Aĥşá Kulla Sh ay'in `Adadāan
Për ta ditur (për t’u dukur) se ata kanë kumtuar shpalljet e Zotit të tyre, dhe se Ai ka përfshi atë te ata, dhe Ai e di sasinë e çdo gjëje që ekziston.