1
إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحا ً إِلَى قَوْمِهِ~ِ أَنْ أَنذِرْ قَوْمَكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَهُمْ عَذَابٌ أَلِيم ٌ
'Inn ā 'Arsalnā Nūĥāan 'Ilá Qawmihi 'An 'An dh ir Qawmaka Min Qab li 'An Ya'tiyahum `Adh ā bun 'Alī mun
Ne e dërguam Nuhun e populli i vet (dhe i thamë): “Tërhiqja vërejtjen popullit tënd para se ata t’i godasë dënimi i rëndë!”
2
قَالَ يَاقَوْمِ إِنِّي لَكُمْ نَذِير ٌ مُبِين ٌ
Qā la Yā Qawmi 'Inn ī Lakum Nadh ī r un Mubī nun
Ai tha: “O populli im, unë jam i dëruar te ju, jam i qartë.
3
أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوه ُُ وَأَطِيعُونِ
'Ani A `budū A l-Laha Wa A ū hu Wa 'Aţī`ū ni
Adhuronie All-llahun, kini frikë prej Tij dhe mua më dëgjoni.
4
يَغْفِرْ لَكُمْ مِنْ ذُنُوبِكُمْ وَيُؤَخِّرْكُمْ إِلَى أَجَل ٍ مُسَمّى ً ۚ إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذَا جَاءَ لاَ يُؤَخَّرُ ۖ لَوْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ
Yagh fir Lakum Min Dh unūbikum Wa Yu'uakh kh irkum 'Ilá 'Ajalin Musamm áan ۚ 'Inn a 'Ajala A l-Lahi 'Idh ā Jā 'a Lā Yu'uakh kh aru ۖ Law Kun tum Ta`lamū na
Ai u falë juve nga mëkatet tuaja dhe ua vazhdon jetën deri në një afat të caktuar (pa u dënuar), e kur të vijë afati i caktuar prej All-llahut, ai nuk shtyhet për më vonë, nëse jeni që e dini”.
5
قَالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوْتُ قَوْمِي لَيْلا ً وَنَهَارا ً
Qā la Rabbi 'Inn ī Da`awtu Qawmī Laylāan Wa Nahārāan
Ai tha: “O Zoti im, unë e thirra popullin tim natën e ditën.
6
فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعَائِي إِلاَّ فِرَارا ً
Falam Yazid /hum Du`ā 'ī 'Illā Firārāan
Por thirrja ime vetëm ua shtoi ikjen.
7
وَإِنِّي كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ وَاسْتَغْشَوْا ثِيَابَهُمْ وَأَصَرُّوا وَاسْتَكْبَرُوا اسْتِكْبَارا ً
Wa 'Inn ī Kullamā Da`awtuhum Litagh fir a Lahum Ja`alū 'Aşābi`ahum Fī 'Ā dh ānihim Wa A gh sh aw Th iyābahum Wa 'Aşarrū Wa A A an
Dhe sa herë që unë i thirritja ata për t’u falur Ti mëkatet, ata i vënin gishtat e tyre në veshë dhe e mbulonin kokat me teshat e tyre dhe vazhdonin në atë të tyren me një mendjemadhësi të fortë.
8
ثُمَّ إِنِّي دَعَوْتُهُمْ جِهَارا ً
Th umm a 'Inn ī Da`awtuhum Jihārāan
Pastaj, unë i kam thirrur ata haptazi.
9
ثُمَّ إِنِّي أَعْلَنتُ لَهُمْ وَأَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْرَارا ً
Th umm a 'Inn ī 'A`lan tu Lahum Wa 'Asrartu Lahum 'Isrārāan
Pastaj unë thirrjen ua drejtoja atyre haptazi, e shumë herë edhe fshehurazi”.
10
فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّه ُُ كَانَ غَفَّارا ً
Faqultu A gh firū Rabbakum 'Inn ahu Kā na Gh affārāan
Unë u thashë: “Kërkoni falje Zotit tuaj, se Ai vërtet falë shumë;
11
يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرَارا ً
Yursili A s-Samā 'a `Alaykum Mid rārāan
Ai ju lëshon nga qielli shi me bollëk,
12
وَيُمْدِدْكُمْ بِأَمْوَال ٍ وَبَنِينَ وَيَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّات ٍ وَيَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهَارا ً
Wa Yum did kum Bi'am wā lin Wa Banī na Wa Yaj `al Lakum Jann ā tin Wa Yaj `al Lakum 'Anhārāan
Ju shumon pasurinë dhe fëmijët, ju bën të keni kopshte dhe ju jep lumenj.
13
مَا لَكُمْ لاَ تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارا ً
Mā Lakum Lā Tarjū na Lillahi Waqārāan
ç’është me ju që All-llahut nuk i shprehni madhërinë që e meriton?
14
وَقَدْ خَلَقَكُمْ أَطْوَارا ً
Wa Qad Kh alaqakum 'Aţ wārāan
Kur Ai ju krijoi në disa etapa.
15
أَلَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَات ٍ طِبَاقا ً
'Alam Taraw Kayfa Kh alaqa A l-Lahu Sab `a Samāwā tin Ţibāqāan
A nuk e keni parë se si All-llahu krijoi shtatë palë qiej (në kate).
16
وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُورا ً وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجا ً
Wa Ja`ala A l-Qamara Fīhinn a Nūrāan Wa Ja`ala A sh -Sh am sa Sirājāan
Dhe në ta hënën e bëri dritë, diellin e bëri ndriçues.
17
وَاللَّهُ أَنْبَتَكُمْ مِنَ الأَرْضِ نَبَاتا ً
Wa A ll ā hu 'An m Mina A l-'Arđi Nabātāan
Dhe All-llahu u shpiku juve prej tokës si bimë.
18
ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيهَا وَيُخْرِجُكُمْ إِخْرَاجا ً
Th umm a Yu`īdukum Fīhā Wa Yukh r ijukum 'Ikh rājāan
Pastaj ju kthen në të pa dyshim ju nxjerr sërish.
19
وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ الأَرْضَ بِسَاطا ً
Wa A ll ā hu Ja`ala Lakumu A l-'Arđa Bisāţāan
All-llahu juve ua bëri tokën të sheshtë.
20
لِتَسْلُكُوا مِنْهَا سُبُلا ً فِجَاجا ً
Litaslukū Minhā Subulāan Fijājāan
Që nëpër të të ecni rrugëve të gjera”.
21
قَالَ نُوح ٌ رَبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِي وَاتَّبَعُوا مَنْ لَمْ يَزِدْهُ مَالُه ُُ وَوَلَدُهُ~ُ إِلاَّ خَسَارا ً
Qā la Nūĥun Rabbi 'Inn ahum `Aşawnī Wa A n Lam Yazid /hu Māluhu Wa Waladuhu 'Illā Kh asārāan
Nuhu tha: “Zoti im, ata më kundërshtuan, ata shkuan pas atyre (pasanikëve), të cilëve pasuria dhe fëmijët e tyre vetëm ua shtuan dëshpërimin.
22
وَمَكَرُوا مَكْرا ً كُبَّارا ً
Wa Makarū Makrāan Kubbārāan
Dhe ata (pasanikët) u kurdisën atyre kurthe shumë të mëdha”.
23
وَقَالُوا لاَ تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلاَ تَذَرُنَّ وَدّا ً وَلاَ سُوَاعا ً وَلاَ يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسْرا ً
Wa Qālū Lā Tadh arunn a 'Ā lihatakum Wa Lā Tadh arunn a Waddāan Wa Lā Suwā`āan Wa Lā Yagh ūth a Wa Ya`ū qa Wa Nasrāan
Dhe u thanë: Mos braktisni zotat tuaj kurrsesi, mos braktisni Vedda-në, as Suvva-në, e Jeguth-in, Jeukë-n e Nesre-n.
24
وَقَدْ أَضَلُّوا كَثِيرا ً ۖ وَلاَ تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلاَّ ضَلاَلا ً
Wa Qad 'Ađallū Kath īrāan ۖ Wa Lā Tazidi A ž-Žālimī na 'Illā Đalālāan
Dhe ata i bënë të humbur shumë sish, e Ti zullumqarëve mos u jep tjetër, por vetëm humbje.
25
مِمَّا خَطِيئَاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نَارا ً فَلَمْ يَجِدُوا لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْصَارا ً
Mimm ā Kh aţī 'ā tihim 'Ugh r iqū Fa'ud kh ilū Nārāan Falam Yajidū Lahum Min Dū ni A l-Lahi 'An şārāan
Për shkak të mëkateve të tyre ata u përmbytën dhe menjëherë u futën në zjarr dhe ata, përveç All-llahut, nuk gjetën ndihmëtarë.
26
وَقَالَ نُوح ٌ رَبِّ لاَ تَذَرْ عَلَى الأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّارا ً
Wa Qā la Nūĥun Rabbi Lā Tadh ar `Alá A l-'Arđi Mina A l-Kāfir ī na Dayyārāan
E Nuhu tha: “O Zoti im, mos lë mbi tokë asnjë nga jobesimtarët!
27
إِنَّكَ إِنْ تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبَادَكَ وَلاَ يَلِدُوا إِلاَّ فَاجِرا ً كَفَّارا ً
'Inn aka 'In Tadh arhum Yuđillū `Ibādaka Wa Lā Yalidū 'Illā Fājirāan Kaffārāan
Sepse, nëse Ti i lë ata, robërit Tu do t’i humbin dhe prej tyre nuk lind tjetër, vetëm të prishur e jobesimtarë.
28
رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِمَنْ دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِنا ً وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلاَ تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلاَّ تَبَارا ً
Rabbi A gh fir Lī Wa Liwālidayya Wa Liman Dakh ala Baytiya Mu'umināan Wa Lilmu'uminī na Wa A l-Mu'uminā ti Wa Lā Tazidi A ž-Žālimī na 'Illā Tabārāan
Zoti im, më falë mua dhe prindërit e mi, dhe ata që hynë në shtëpinë time, duke qenë besimtarë. edhe besimtarët e besimtaret, ndërsa jobesimtarëve mos u shto tjetër, vetëm dëshpërim”.