1
لاَ أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ
Lā 'Uqsimu Biyawmi Al-Qiyāmahi
Betohem në ditën e kijametit;
2
وَلاَ أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ
Wa Lā 'Uqsimu Bin-Nafsi Al-Lawwāmahi
Betohem në shpirtin që është shumë qortues!
3
أَيَحْسَبُ الإِنسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ
'Ayaĥsabu Al-'Insānu 'Allan Najma`a `Ižāmahu
A mendon njeriu se nuk do t’i tubojmë eshtrat e tij?
4
بَلَى قَادِرِينَ عَلَى أَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ
Balá Qādirīna `Alá 'An Nusawwiya Banānahu
Po, do t’ia tubojmë! Duke qenë se Ne jemi të zotët t’ia rikrijojmë si kanë qenë edhe majat e gishtave të tij!
5
بَلْ يُرِيدُ الإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ
Bal Yurīdu Al-'Insānu Liyafjura 'Amāmahu
Por, njeriu dëshiron të vazhdojë edhe mëtej në mëkate.
6
يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ
Yas'alu 'Ayyāna Yawmu Al-Qiyāmahi
Andaj edhe pyet: “Kur është dita e kijametit?”
7
فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ
Fa'idhā Bariqa Al-Başaru
E, kur të merren sytë (të parët)?
8
وَخَسَفَ الْقَمَرُ
Wa Khasafa Al-Qamaru
E të zëhet hëna (errësohet),
9
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ
Wa Jumi`a Ash-Shamsu Wa Al-Qamaru
Dhe të bashkohet dielli e hëna.
10
يَقُولُ الإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ
Yaqūlu Al-'Insānu Yawma'idhin 'Ayna Al-Mafarru
Atë ditë njeriu do të thotë: “Nga të iket!”
11
كَلاَّ لاَ وَزَرَ
Kallā Lā Wazara
Jo, nuk ka strehim!
12
إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذ ٍ الْمُسْتَقَرُّ
'Ilá Rabbika Yawma'idhin Al-Mustaqarru
Atë ditë vetëm te Zoti yt është caku!
13
يُنَبَّأُ الإِنسَانُ يَوْمَئِذ ٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ
Yunabba'u Al-'Insānu Yawma'idhin Bimā Qaddama Wa 'Akhkhara
Atë ditë njeriu do të njihet me atë që çoi para dhe me atë që la prapa.
14
بَلِ الإِنسَانُ عَلَى نَفْسِه ِِ بَصِيرَة ٌ
Bali Al-'Insānu `Alá Nafsihi Başīrahun
Po njeriu është dëshmitar i vetvetes.
15
وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِيرَهُ
Wa Law 'Alqá Ma`ādhīrahu
Edhe nëse i paraqet arsyetimet e veta.
16
لاَ تُحَرِّكْ بِه ِِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ
Lā Tuĥarrik Bihi Lisānaka Lita`jala Bihi
Ti (Muhammed) mos shqipto atë (Kur’anin) me gjuhën tënde për ta nxënë atë me të shpejtë!
17
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَه ُُ وَقُرْآنَهُ
'Inna `Alaynā Jam`ahu Wa Qur'ānahu
Sepse Ne e kemi për detyrë tubimin dhe leximin e tij!
18
فَإِذَا قَرَأْنَاه ُُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ
Fa'idhā Qara'nāhu Fa Attabi` Qur'ānahu
E kur ta lexojnë atë ty, ti përcille me të dëgjuar leximin e tij.
19
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ
Thumma 'Inna `Alaynā Bayānahu
Dhe pastaj është obligim i yni që ta shkoqisim atë.
20
كَلاَّ بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ
Kallā Bal Tuĥibbūna Al-`Ājilaha
Jo, nuk është ashtu! Por ju jeni që e doni të ngutshmen (dynjanë).
21
وَتَذَرُونَ الآخِرَةَ
Wa Tadharūna Al-'Ākhiraha
Dhe e lini pas shpine atë të ardhmen (ahiretin).
22
وُجُوه ٌ ٌ يَوْمَئِذ ٍ نَاضِرَة ٌ
Wujūhun Yawma'idhin Nāđirahun
Atë ditë do të ketë fytyra të shkëlqyera (të gëzuara).
23
إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَة ٌ
'Ilá Rabbihā Nāžirahun
Që Zotin e tyre e shikojnë.
24
وَوُجُوه ٌ ٌ يَوْمَئِذ ٍ بَاسِرَة ٌ
Wa Wujūhun Yawma'idhin Bāsirahun
Atë ditë ka fytyra edhe të vrazhda.
25
تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَة ٌ
Tažunnu 'An Yuf`ala Bihā Fāqirahun
Që presin t’u thyhet kurrizi (të shkatërrohen).
26
كَلاَّ إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِي
Kallā 'Idhā Balaghati At-Tarāqī
Jo dhe Jo! Po kur të arrijë (shpirti) në gropë të fytit (të gjoksit),
27
وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاق ٍ
Wa Qīla Man ۜ Rāqin
Dhe thuhet (nga familja e të afërmit): “Kush do ta shërojë?”
28
وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ
Wa Žanna 'Annahu Al-Firāqu
Dhe ai bindet se ai po ndahet.
29
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ
Wa Altaffati As-Sāqu Bis-Sāqi
E t’i puqet kofsha për kofshe (t’i vështirësohet gjendja).
30
إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذ ٍ الْمَسَاقُ
'Ilá Rabbika Yawma'idhin Al-Masāqu
Atë ditë vetëm te Zoti yt shkohet.
31
فَلاَ صَدَّقَ وَلاَ صَلَّى
Falā Şaddaqa Wa Lā Şallá
E ai as nuk vërtetoi atë që duhej, as nuk u falë.
32
وَلَكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى
Wa Lakin Kadhdhaba Wa Tawallá
Por përgënjeshtroi dhe ktheu shpinën.
33
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَى أَهْلِه ِِ يَتَمَطَّى
Thumma Dhahaba 'Ilá 'Ahlihi Yatamaţţá
Dhe shkonte te familja e tij me fodullëk.
34
أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى
'Awlá Laka Fa'awlá
Të është afruar ty e keqja e t’u afroftë! (ose i mjeri ti i mjeri).
35
ثُمَّ أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى
Thumma 'Awlá Laka Fa'awlá
Edhe nje herë t’u afrua ty e keqja; t’u afroftë!
36
أَيَحْسَبُ الإِنسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدى ً
'Ayaĥsabu Al-'Insānu 'An Yutraka Sudáan
A mos mendon njeriu se do të lihet duke mos zënë asgjë (pa kurrfarë përgjegjësie).
37
أَلَمْ يَكُ نُطْفَة ً مِنْ مَنِيّ ٍ يُمْنَى
'Alam Yaku Nuţfatan Min Manīyin Yumná
A nuk ka qenë ai në një pikë ujë që derdhet.
38
ثُمَّ كَانَ عَلَقَة ً فَخَلَقَ فَسَوَّى
Thumma Kāna `Alaqatan Fakhalaqa Fasawwá
E pastaj u bë gjak i trashë, e Ai e krijoi dhe e përsosi?
39
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالأُنثَى
Faja`ala Minhu Az-Zawjayni Adh-Dhakara Wa Al-'Unthá
Dhe prej tij Ai i bëri dy lloje: mashkullin dhe femrën.
40
أَلَيْسَ ذَلِكَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتَى
'Alaysa Dhālika Biqādirin `Alá 'An Yuĥyiya Al-Mawtá
A nuk është Ai (Zot) i fuqishëm që i ngjall të vdekurit?