1
صَاد وَالْقُرْآنِ ذِي الذِّكْرِ
Şād Wa A l-Qur'ā ni Dh ī A dh -Dh ikr i
Sad. Pasha Kur’anin që është përplot përkujtime (është i famshëm dhe s’ka dyshim se është mrekulli).
2
بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي عِزَّة ٍ وَشِقَاق ٍ
Bali A l-Ladh ī na Kafarū Fī `Izzatin Wa Sh iqā q in
Por ata që nuk besuan janë në kryeneçsi e kundërshtim.
3
كَمْ أَهْلَكْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْن ٍ فَنَادَوْا وَلاَتَ حِينَ مَنَاص ٍ
Kam 'Ahlaknā Min Qab lihim Min Qarnin Fanādaw Walā ta Ĥī na Manāşin
Sa gjenerata para tyre i kemi asgjësuar, të cilët lutën për shpëtim, po nuk ishte koha e shpëtimit.
4
وَعَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُنْذِر ٌ مِنْهُمْ ۖ وَقَالَ الْكَافِرُونَ هَذَا سَاحِر ٌ كَذَّاب ٌ
Wa `Ajibū 'An Jā 'ahum Mun dh ir un Minhum ۖ Wa Qā la A l-Kāfirū na Hādh ā Sāĥir un Kadh dh ā b un
Ata (idhujtarët) habiten, ngase u erdhi pejgamberi nga mesi i tyre, e mosbesimtarët thanë: “Ky është magjistar, rrenës”.
5
أَجَعَلَ الآلِهَةَ إِلَها ً وَاحِدا ً ۖ إِنَّ هَذَا لَشَيْءٌ عُجَاب ٌ
'Aja`ala A l-'Ā lihata 'Ilahāan Wāĥidāan ۖ 'Inn a Hādh ā Lash ay'un `Ujā b un
A mendon ai t’i bëjë zotat Një Zot? Vërtet, kjo është gjë shumë e çuditshme!
6
وَانطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَاصْبِرُوا عَلَى آلِهَتِكُمْ ۖ إِنَّ هَذَا لَشَيْء ٌ يُرَادُ
Wa A n ţalaqa A l-Mala'u Minhum 'Ani A m sh ū Wa A şbirū `Alá 'Ā lihatikum ۖ 'Inn a Hādh ā Lash ay'un Yurā d u
Paria nga mesi i tyre shkoi duke i thënë njëri-tjetrit: vazhdoni të jeni të qëndrueshëm në adhurimin e zotave tuaj, pse kjo është një gjë e kurdisur.
7
مَا سَمِعْنَا بِهَذَا فِي الْمِلَّةِ الآخِرَةِ إِنْ هَذَا إِلاَّ اخْتِلاَق ٌ
Mā Sami`nā Bihadh ā Fī A l-Millati A l-'Ā kh irati 'In Hādh ā 'Illā A kh tilā q un
Ne nuk kemi dëgjuar diçka të këtillë në popullin (në fenë) e fundit; kjo nuk është tjetër, pos një trillim!
8
أَؤُنزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَيْنِنَا ۚ بَلْ هُمْ فِي شَكّ ٍ مِنْ ذِكْرِي ۖ بَلْ لَمَّا يَذُوقُوا عَذَابِ
'A'uun zila `Alayhi A dh -Dh ikru Min Bayninā ۚ Bal Hum Fī Sh akkin Min Dh ikr ī ۖ Bal Lamm ā Yadh ūqū `Adh ā b i
A mos atij, nga mesi ynë, iu zbrit Kur’ani? Jo, por ata janë në dyshimndaj Kur’anit Tim, por për shkak se ende nuk e kanë shijuar dënimin Tim.
9
أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَائِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِيزِ الْوَهَّابِ
'Am `In dahum Kh azā 'inu Raĥmati Rabbika A l-`Azī zi A l-Wahhā b i
A mos ata i kanë depotë e mëshirës së Zotit tënd, Ngadhënjyesit, Dhuruesit!
10
أَمْ لَهُمْ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ فَلْيَرْتَقُوا فِي الأَسْبَابِ
'Am Lahum Mulku A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā ۖ Falyartaqū Fī A l-'Asbā b i
A mos është i tyre pushteti i qiejve e i tokës dhe çka ka ndërmjet tyre? Pra, le të rreken me shkaqet (deri në qiell e të komandojnë)!
11
جُند ٌ مَا هُنَالِكَ مَهْزُوم ٌ مِنَ الأَحْزَابِ
Jun dun Mā Hunālika Mahzū mun Mina A l-'Aĥzā b i
(Ata janë) Një ushtri e grupacioneve që është aty, ajo është e thyer.
12
كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوح ٍ وَعَاد ٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الأَوْتَادِ
Kadh dh abat Qab lahum Qawmu Nūĥin Wa `Ā dun Wa Fir `awnu Dh ū A l-'Awtā d i
Përgënjedhtruan para tyre populli i Nuhut, Adi dhe Firavni i ngrehinave të mëdha.
13
وَثَمُودُ وَقَوْمُ لُوط ٍ وَأَصْحَابُ الأَيْكَةِ ۚ أُوْلَائِكَ الأَحْزَابُ
Wa Th amū du Wa Qawmu Lūţin Wa 'Aşĥā bu A l-'Aykati ۚ 'Ū lā 'ika A l-'Aĥzā b u
(Përgënjeshtruan) Edhe Themudi, edhe populli i Lutit dhe banorët e Ejkes. Ato ishin grupacione (kundërshtare)
14
إِنْ كُلّ ٌ إِلاَّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ
'In Kullun 'Illā Kadh dh aba A r-Rusula Faĥaqqa `Iqā b i
Secili prej tyre përgënjeshtroi të dërguarit, andaj i gjeti dënimi Im.
15
وَمَا يَنظُرُ هَاؤُلاَء إِلاَّ صَيْحَة ً وَاحِدَة ً مَا لَهَا مِنْ فَوَاق ٍ
Wa Mā Yan žuru Hā 'uulā ' 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Mā Lahā Min Fawā q in
Po edhe këta nuk janë duke pritur tjetër vetëm se një ushtimë që nuk ka të përsëritur.
16
وَقَالُوا رَبَّنَا عَجِّلْ لَنَا قِطَّنَا قَبْلَ يَوْمِ الْحِسَابِ
Wa Qālū Rabbanā `Ajjil Lanā Qiţţanā Qab la Yawmi A l-Ĥisā b i
Ata edhe thanë: “Zoti ynë, ngutna pjesën tonë para ditës së përgjegjësisë (të gjykimit)!”
17
اصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الأَيْدِ ۖ إِنَّهُ~ُ أَوَّاب ٌ
A şbir `Alá Mā Yaqūlū na Wa A dh kur `Ab danā Dāwū da Dh ā A l-'Aydi ۖ 'Inn ahu 'Awwā b un
Ti duro ndaj asaj që thonë ata, dhe përkujtorobin Tonë Davudin, të fuqishmin (në fe e trup), vërtet ai gjithnjë i drejtohej All-llahut.
18
إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَه ُُ يُسَبِّحْنَ بِالْعَشِيِّ وَالإِشْرَاقِ
'Inn ā Sakh kh arnā A l-Jibā la Ma`ahu Yusabbiĥna Bil-`Ash ī yi Wa A l-'Ish rā q i
Ne ia nënshtruam kodrat që së bashku që së bashku me të bënin tesbihë mbrëmje e mëngjes,
19
وَالطَّيْرَ مَحْشُورَة ً ۖ كُلّ ٌ لَهُ~ُ أَوَّاب ٌ
Wa A ţ -Ţayra ۖ Maĥsh ūratan Kullun Lahu 'Awwā b un
Edhe shpezët e tubuara, të gjitha, vetëm Atij i ishin drejtuar.
20
وَشَدَدْنَا مُلْكَه ُُ وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ
Wa Sh adad nā Mulkahu Wa 'Ā taynā hu A l-Ĥikmata Wa Faşla A l-Kh iţā b i
Ne ia forcuam edhe sundimin atij, i dhamë mençuri dhe aftësi në gjykime.
21
وَهَلْ أَتَاكَ نَبَأُ الْخَصْمِ إِذْ تَسَوَّرُوا الْمِحْرَابَ
Wa Hal 'Atā ka Naba'u A l-Kh aşmi 'Idh Tasawwarū A l-Miĥrā b a
A të ka arritur lajmi i palëve ndërgjykuese, kur kaluan prej së larti në dhomën ku lutej.
22
إِذْ دَخَلُوا عَلَى دَاوُودَ فَفَزِعَ مِنْهُمْ ۖ قَالُوا لاَ تَخَفْ ۖ خَصْمَانِ بَغَى بَعْضُنَا عَلَى بَعْض ٍ فَاحْكُمْ بَيْنَنَا بِالْحَقِّ وَلاَ تُشْطِطْ وَاهْدِنَا إِلَى سَوَاءِ الصِّرَاطِ
'Idh Dakh alū `Alá Dāwū da Fafazi`a Minhum ۖ Qālū Lā Takh af ۖ Kh aşmā ni Bagh á Ba`đunā `Alá Ba`đin Fāĥkum Baynanā Bil-Ĥaqqi Wa Lā Tush ţiţ Wa A hdinā 'Ilá Sawā 'i A ş-Şirā ţi
Kur hynë te Davudi, ai u frikësua prej tyre, po ata i thanë: “Mos ke frikë, ne jemi dy palë në kundërshtim që i kemi bërë padrejtë njëri-tjetrit, ndaj gjyko me drejtësi mes nesh e mos shmang, dhe udhëzona në rrugë të drejtë”.
23
إِنَّ هَذَا أَخِي لَه ُُ تِسْع ٌ وَتِسْعُونَ نَعْجَة ً وَلِيَ نَعْجَة ٌ وَاحِدَة ٌ فَقَالَ أَكْفِلْنِيهَا وَعَزَّنِي فِي الْخِطَابِ
'Inn a Hādh ā 'Akh ī Lahu Tis`un Wa Tis`ū na Na`jatan Wa Liya Na`jatun Wāĥidatun Faqā la 'Akfilnīhā Wa `Azzanī Fī A l-Kh iţā b i
Ky miku im i ka nëntëdhjetë e nëntë dele, ndërsa un ë kam vetëm një dhe dhe më ka thënë: “Ma ler mua ta posedoj atë! “ Dhe më rëndoi e më mundi me fjalë!”
24
قَالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعْجَتِكَ إِلَى نِعَاجِه ِِ ۖ وَإِنَّ كَثِيرا ً مِنَ الْخُلَطَاءِ لَيَبْغِي بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْض ٍ إِلاَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَقَلِيل ٌ مَا هُمْ ۗ وَظَنَّ دَاوُودُ أَنَّمَا فَتَنَّاه ُُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّه ُُ وَخَرَّ رَاكِعا ً وَأَنَابَ
Qā la Laqad Žalamaka Bisu'uā li Na`jatika 'Ilá Ni`ājihi ۖ Wa 'Inn a Kath īrāan Mina A l-Kh ulaţā 'i Layab gh ī Ba`đuhum `Alá Ba`đin 'Illā A l-Ladh ī na 'Ā manū Wa `Amilū A ş-Şāliĥā ti Wa Qalī lun Mā Hum ۗ Wa Žann a Dāwū du 'Ann amā Fatann ā hu Fāstagh fara Rabbahu Wa Kh arra Rāki`āan Wa 'Anā b a
Ai (Davudi) tha: “Ai ka bërë padrejtë ndaj teje me kërkimin e deles tënde (për t’ia bashkuar) te delet e veta. Është e vërtetë se shumica prej otakëve i bëjnë padrejtë njëri-tjetrit, me përjashtim të atyre që kanë besuar dhe punuar vepra të mira, por të tillë janë pak!” e Davudi mendoi se Ne kemi vënë në sprovë atë, andaj kërkoi falje nga Zoti i vet, ra i përkulur dhe u pendua.
25
فَغَفَرْنَا لَه ُُ ذَلِكَ ۖ وَإِنَّ لَه ُُ عِنْدَنَا لَزُلْفَى وَحُسْنَ مَآب ٍ
Fagh afarnā Lahu Dh ālika ۖ Wa 'Inn a Lahu `In danā Lazulfá Wa Ĥusna Ma'ā b in
Ne atë ia falë, atijdhe ai është i afërt te Ne dhe ka përfundim (ardhmëri) të mirë.
26
يَادَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَة ً فِي الأَرْضِ فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَلاَ تَتَّبِعِ الْهَوَى فَيُضِلَّكَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ إِنَّ ۚ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَاب ٌ شَدِيد ٌ بِمَا نَسُوا يَوْمَ الْحِسَابِ
Yā Dāwū du 'Inn ā Ja`alnā ka Kh alīfatan Fī A l-'Arđi Fāĥkum Bayna A n -Nā si Bil-Ĥaqqi Wa Lā Tattabi`i A l-Hawá Fayuđillaka `An Sabī li A l-Lahi ۚ 'Inn a A l-Ladh ī na Yađillū na `An Sabī li A l-Lahi Lahum `Adh ā bun Sh adī dun Bimā Nasū Yawma A l-Ĥisā b i
O Davud: “Ne të kemi bërë sundimtar në tokë, e ti pra gjyko me drejtësi mes njerëzve, e mos shko pas dëshirave se ato ë shmangin prej rrugës së All-llahu. Ata që largohen prej rrugës së All-llahut i pret dënim i rëndë për shkak se e harruan ditën e përgjegjësisë”.
27
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاءَ وَالأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا بَاطِلا ً ۚ ذَلِكَ ظَنُّ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ فَوَيْل ٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنَ النَّارِ
Wa Mā Kh alaq nā A s-Samā 'a Wa A l-'Arđa Wa Mā Baynahumā Bāţilāan ۚ Dh ālika Žann u A l-Ladh ī na Kafarū ۚ Fawaylun Lilladh ī na Kafarū Mina A n -Nā r i
Ne nuk e krijuam qiellin e as tokën dhe çka ka në mes tyre, pa qëlllim (shkel e shko), ai është mendim i atyre që nuk besuan, pra dënimi me zjarr është mjerim për ata që nuk besuan.
28
أَمْ نَجْعَلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَالْمُفْسِدِينَ فِي الأَرْضِ أَمْ نَجْعَلُ الْمُتَّقِينَ كَالْفُجَّارِ
'Am Naj `alu A l-Ladh ī na 'Ā manū Wa `Amilū A ş-Şāliĥā ti Kālmufsidī na Fī A l-'Arđi 'Am Naj `alu A l-Muttaqī na Kālfujjā r i
A mos do t’i barazojmë ata që besuan dhe bënë vepra të mira me ata që bënë shkatërrime në tokë, apo do t’i konsiderojnë njësoj si të ruajturit prej të këqiave, si ata që janë mëkatarë?
29
كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ~ُ إِلَيْكَ مُبَارَك ٌ لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِه ِِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُوْلُوا الأَلْبَابِ
Kitā bun 'An zalnā hu 'Ilayka Mubārakun Liyaddabbarū 'Ā yātihi Wa Liyatadh akkara 'Ū lū A l-'Albā b i
(Ky është) Libër i begatshëm, Ne ta shpallëm ty këtë, që t’i studiojnë argumentet e tij dhe që të marrin mësim prej tij ata që kanë mend.
30
وَوَهَبْنَا لِدَاوُودَ سُلَيْمَانَ ۚ نِعْمَ الْعَبْدُ ۖ إِنَّهُ~ُ أَوَّاب ٌ
Wa Wahab nā Lidāwū da Sulaymā na ۚ Ni`ma A l-`Ab du ۖ 'Inn ahu 'Awwā b un
Ne Davudit i falëm Sulejmanin, rob shumë i mirë dhe shumë i kthyer nga Zoti.
31
إِذْ عُرِضَ عَلَيْهِ بِالْعَشِيِّ الصَّافِنَاتُ الْجِيَادُ
'Idh `Ur iđa `Alayhi Bil-`Ash ī yi A ş-Şāfinā tu A l-Jiyā d u
Kur në një parambrëmje iu shfaqën atij kuaj që, kur ishin të ndalur, rrinin gatitu në tri këmbë, e ishin edhe shumë të shpejtë.
32
فَقَالَ إِنِّي أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَيْرِ عَنْ ذِكْرِ رَبِّي حَتَّى تَوَارَتْ بِالْحِجَابِ
Faqā la 'Inn ī 'Aĥbab tu Ĥubba A l-Kh ayr i `An Dh ikr i Rabbī Ĥattá Tawārat Bil-Ĥijā b i
E ai tha: “Unë i dhashë përparësi dashurisë së kuajve, ndaj Zotit tim, derisa (dielli) e fsheh dhe perëndoi”.
33
رُدُّوهَا عَلَيَّ ۖ فَطَفِقَ مَسْحا ً بِالسُّوقِ وَالأَعْنَاقِ
Ruddūhā `Alayya ۖ Faţafiqa Masĥāan Bis-Sū qi Wa A l-'A`nā q i
“M’i ktheni ata mua!” Atëherë filloi t’u mësjojë këmbëve e qafave.
34
وَلَقَدْ فَتَنَّا سُلَيْمَانَ وَأَلْقَيْنَا عَلَى كُرْسِيِّه ِِ جَسَدا ً ثُمَّ أَنَابَ
Wa Laqad Fatann ā Sulaymā na Wa 'Alqaynā `Alá Kursīyihi Jasadāan Th umm a 'Anā b a
Ne e sprovuam Sulejmanin dhe e mbajtëm në postin e tij si një trup, e pastaj u rikthye n gjendjen në jendjen e parë.
35
قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَهَبْ لِي مُلْكا ً لاَ يَنْبَغِي لِأحَد ٍ مِنْ بَعْدِي ۖ إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ
Qā la Rabbi A gh fir Lī Wa Hab Lī Mulkāan Lā Yan bagh ī Li'ĥadin Min Ba`dī ۖ 'Inn aka 'An ta A l-Wahhā b u
Tha: “Zoti im, më fal (gabimin), më dhuro asi pushteti që askush pas meje nuk do të ketë; vërtet, Ti je dhuruesi më i madh.
36
فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِه ِِ رُخَاءً حَيْثُ أَصَابَ
Fasakh kh arnā Lahu A r-R ī ĥa Taj r ī Bi'am r ihi Rukh ā 'an Ĥayth u 'Aşā b a
Ne ia nënshtruam erën që, sipas urdhërit të tij, ajo të ecën lehtë dhe nga të dëshirojë ai.
37
وَالشَّيَاطِينَ كُلَّ بَنَّاء ٍ وَغَوَّاص ٍ
Wa A sh -Sh ayāţī na Kulla Bann ā 'in Wa Gh awwāşin
Ndërsa djajtë (ia nënshtruam) për çdo ndërtim dhe zhytje në ujë.
38
وَآخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي الأَصْفَادِ
Wa 'Ā kh ar ī na Muqarranī na Fī A l-'Aşfā d i
Dhe të tjerët (djaj) që ishin të lidhur në panga.
39
هَذَا عَطَاؤُنَا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسَاب ٍ
Hādh ā `Aţā 'uunā Fām nun 'Aw 'Am sik Bigh ayr i Ĥisā b in
Ky është shpërblimi Ynë, e ti dhuro ose mos dhuro, për këtë nuk përgjigjesh.
40
وَإِنَّ لَه ُُ عِنْدَنَا لَزُلْفَى وَحُسْنَ مَآب ٍ
Wa 'Inn a Lahu `In danā Lazulfá Wa Ĥusna Ma'ā b in
Ai vërtet ka vend të lartë te Ne dhe ardhmëri të mirë.
41
وَاذْكُرْ عَبْدَنَا أَيُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ~ُ أَنِّي مَسَّنِي الشَّيْطَانُ بِنُصْب ٍ وَعَذَاب ٍ
Wa A dh kur `Ab danā 'Ayyū ba 'Idh Nādá Rabbahu 'Ann ī Massanī A sh -Sh ayţā nu Binuşbin Wa `Adh ā b in
Përkujto edhe robin tonë Ejubin, kur me lutje iu drejtua Zotit të vet: “Djalli më ka goditur me mundim e dhembje!”
42
ارْكُضْ بِرِجْلِكَ ۖ هَذَا مُغْتَسَل ٌ بَارِد ٌ وَشَرَاب ٌ
A rkuđ Bir ij lika ۖ Hādh ā Mugh tasalun Bār idun Wa Sh arā b un
Bjeri me këmbën tënde tokës! Ky është (ujë) i ftohtë, lahesh dhe pi.
43
وَوَهَبْنَا لَهُ~ُ أَهْلَه ُُ وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَة ً مِنَّا وَذِكْرَى لِأوْلِي الأَلْبَابِ
Wa Wahab nā Lahu 'Ahlahu Wa Mith lahum Ma`ahum Raĥmatan Minn ā Wa Dh ikrá Li'wlī A l-'Albā b i
E nga mëshira Jonë dhe mësim për ata që kanë menduar, Ne ia falëm familjen e tij dhe po aq sa ishin ata.
44
وَخُذْ بِيَدِكَ ضِغْثا ً فَاضْرِبْ بِه ِِ وَلاَ تَحْنَثْ ۗ إِنَّا وَجَدْنَاه ُُ صَابِرا ً ۚ نِعْمَ الْعَبْدُ ۖ إِنَّهُ~ُ أَوَّاب ٌ
Wa Kh udh Biyadika Đigh th āan Fāđr ib Bihi Wa Lā Taĥnath ۗ 'Inn ā Wa Jad nā hu Şābirāan ۚ Ni`ma A l-`Ab du ۖ 'Inn ahu 'Awwā b un
E, merre me dorën tënde njëdeng thupra dhe bjeri me të, e mos e thyej betimin! Vërtet, Ne e gjetëm atë të durueshëm. Sa rob shumë i mirë ishte ai dhe i kthyer te Zoti.
45
وَاذْكُرْ عِبَادَنَا إبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ أُوْلِي الأَيْدِي وَالأَبْصَارِ
Wa A dh kur `Ibādanā 'Ib rāhī ma Wa 'Isĥā qa Wa Ya`qū ba 'Ū lī A l-'Aydī Wa A l-'Ab şā r i
Përkujto robërit tanë Ibrahimin, Is-hakun, Jakubin që ishin të fortë në zbatimin e detyrave dhe largpamës në fe.
46
إِنَّا أَخْلَصْنَاهُمْ بِخَالِصَة ٍ ذِكْرَى الدَّارِ
'Inn ā 'Akh laşnāhum Bikh ālişatin Dh ikrá A d-Dā r i
ne i pajisëm ata me një virtyt të posaçëm, me përkujtim ndaj botës tjetër.
47
وَإِنَّهُمْ عِنْدَنَا لَمِنَ الْمُصْطَفَيْنَ الأَخْيَارِ
Wa 'Inn ahum `In danā Lamina A l-Muşţafayna A l-'Akh yā r i
S’ka dyshim se ata ishin te Ne prej të zgjedhurve më të mirë.
48
وَاذْكُرْ إِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَذَا الْكِفْلِ ۖ وَكُلّ ٌ مِنَ الأَخْيَارِ
Wa A dh kur 'Ismā`ī la Wa A l-Yasa`a Wa Dh ā A l-Kifli ۖ Wa Kullun Mina A l-'Akh yā r i
Përkujto Ismajlin, Eljesan, Dhelkiflin, që të gjithë prej të zgjedhurve.
49
هَذَا ذِكْر ٌ ۚ وَإِنَّ لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَآب ٍ
Hādh ā Dh ikrun ۚ Wa 'Inn a Lilmuttaqī na Laĥusna Ma'ā b in
Ky është një përkujtim. E është e sigurt se ata që janë të ruajtur, kanë një ardhmëri të mirë.
50
جَنَّاتِ عَدْن ٍ مُفَتَّحَة ً لَهُمُ الأَبْوَابُ
Jann ā ti `Ad nin Mufattaĥatan Lahumu A l-'Ab wā b u
Xhennetet e Adnit janë me dyer të hapura për ata.
51
مُتَّكِئِينَ فِيهَا يَدْعُونَ فِيهَا بِفَاكِهَة ٍ كَثِيرَة ٍ وَشَرَاب ٍ
Muttaki'ī na Fīhā Yad `ū na Fīhā Bifākihatin Kath īratin Wa Sh arā b in
Aty do të jenë të mbështetur në kolltukë dhe të kërkojnë emë e pije të llojeve të ndryshme.
52
وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ أَتْرَاب ٌ
Wa `In dahum Qāşirā tu A ţ -Ţarfi 'Atrā b un
Ata kanë pranë vetes (hyri) sypërulura të një moshe.
53
هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوْمِ الْحِسَابِ
Hādh ā Mā Tū`adū na Liyawmi A l-Ĥisā b i
Këto janë ato që premtoheshit për ditën e llogarisë.
54
إِنَّ هَذَا لَرِزْقُنَا مَا لَه ُُ مِنْ نَفَاد ٍ
'Inn a Hādh ā Lar izqunā Mā Lahu Min Nafā d in
Ky është furnizimi Ynë, i cili nuk ka të mbaruar.
55
هَذَا ۚ وَإِنَّ لِلطَّاغِينَ لَشَرَّ مَآب ٍ
Hādh ā ۚ Wa 'Inn a Lilţţāgh ī na Lash arra Ma'ā b in
Kjo është kështu, E, sa u përket atyre që nuk besuan, ata kanë një ardhmëri shumë të keqe,
56
جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمِهَادُ
Jahann ama Yaşlawnahā Fabi'sa A l-Mihā d u
Xhehennemin që do të hudhen në të, e sa djep i shëmtuar është ai.
57
هَذَا فَلْيَذُوقُوه ُُ حَمِيم ٌ وَغَسَّاق ٌ
Hādh ā Falyadh ūqū hu Ĥamī mun Wa Gh assā q un
Ky është ujë i valë dhe i ndyrë; le ta shijojnë atë!
58
وَآخَرُ مِنْ شَكْلِهِ~ِ أَزْوَاج ٌ
Wa 'Ā kh aru Min Sh aklihi 'Azwā j un
I presin edhe dënime të tjera të llojllojta sikurse ai.
59
هَذَا فَوْج ٌ مُقْتَحِم ٌ مَعَكُمْ ۖ لاَ مَرْحَبا ً بِهِمْ ۚ إِنَّهُمْ صَالُوا النَّارِ
Hādh ā Fawjun Muq taĥimun Ma`akum ۖ Lā Marĥabāan Bihim ۚ 'Inn ahum Şālū A n -Nā r i
Ky është një grumbull që bashkohet me ju (u thonë engjëjt parisë): “Mos paqin komoditet as mirëseardhje (thonë paria)!” Ata janë që do të digjen në zjarr.
60
قَالُوا بَلْ أَنْتُمْ لاَ مَرْحَبا ً بِكُمْ ۖ أَنْتُمْ قَدَّمْتُمُوه ُُ لَنَا ۖ فَبِئْسَ الْقَرَارُ
Qālū Bal 'An tum Lā Marĥabāan Bikum ۖ 'An tum Qaddam tumū hu Lanā ۖ Fabi'sa A l-Qarā ru
Ata (të shtypurit) thonë: “Jo, juve mos u qoftë as mirëseardhja, as komoditeti; ju jeni që na e përgatitët këtë!” Sa vendqëndrim i keq është!
61
قَالُوا رَبَّنَا مَنْ قَدَّمَ لَنَا هَذَا فَزِدْهُ عَذَابا ً ضِعْفا ً فِي النَّارِ
Qālū Rabbanā Man Qaddama Lanā Hādh ā Fazid /hu `Adh ābāan Đi`fāan Fī A n -Nā r i
O Zoti ynë, ata thonë: “Atij që na e bëri këtë, shtoja dyfish dënimin në zjarr!”
62
وَقَالُوا مَا لَنَا لاَ نَرَى رِجَالا ً كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الأَشْرَار
Wa Qālū Mā Lanā Lā Nará R ijālāan Kunn ā Na`udduhum Mina A l-'Ash rār
Dhe thonë: “ç’ëshë që nuk po i shohim disa burra që ne i konsideronim prej të këqijve.
63
أَاتَّخَذْنَاهُمْ سِخْرِيّاً أَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الأَبْصَارُ
'Ā ttakh adh nāhum Sikh r īyāan 'Am Zāgh at `Anhumu A l-'Ab şā ru
E që i kemi pas marrë ata ër tallje, a mos na u ka larguar shikimi prej tyre?”
64
إِنَّ ذَلِكَ لَحَقّ ٌ تَخَاصُمُ أَهْلِ النَّارِ
'Inn a Dh ālika Laĥaqqun Takh āşumu 'Ahli A n -Nā r i
Kjo armiqësi në mes banuesve të zjarrit është e vërtetë.
65
قُلْ إِنَّمَا أَنَا مُنذِر ٌ ۖ وَمَا مِنْ إِلَهٍ~ ٍ إِلاَّ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ
Qul 'Inn amā 'Anā Mun dh ir un ۖ Wa Mā Min 'Ilahin 'Illā A l-Lahu A l-Wāĥidu A l-Qahhā ru
Thuaj: “Unë jam vetëm këshillues, e nuk ka ndonjë zot tjetër përpos All-llahut Një, Dërmuesit.
66
رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ
Rabbu A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā A l-`Azī zu A l-Gh affā ru
Zot i qiejve e i tokës dhe ç’ka mes tyre, i plotfuqishmi, Mëkatfalësi”.
67
قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِيم ٌ
Qul Huwa Naba'un `Ažī mun
Thusj: “Ky (Kur’ani) është një kumtesë e madhe!”
68
أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ
'An tum `Anhu Mu`r iđū na
Të cilës ju ia ktheni shpinën.
69
مَا كَانَ لِيَ مِنْ عِلْم ٍ بِالْمَلَإِ الأَعْلَى إِذْ يَخْتَصِمُونَ
Mā Kā na Liya Min `Ilmin Bil-Mala'i A l-'A`lá 'Idh Yakh taşimū na
Unë nuk kam pasur kurrfarë dije për eliten e lartë (melaike) kur ata bën polemikë (rreth Ademit).
70
إِنْ يُوحَى إِلَيَّ إِلاَّ أَنَّمَا أَنَا نَذِير ٌ مُبِين ٌ
'In Yūĥá 'Ilayya 'Illā 'Ann amā 'Anā Nadh ī r un Mubī nun
Mua nuk më shpalet tjetër vetëm se, unë nuk jam tjetër pos një tërheqës i hapët i vërejtjes!
71
إِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي خَالِق ٌ بَشَرا ً مِنْ طِين ٍ
'Idh Qā la Rabbuka Lilmalā 'ikati 'Inn ī Kh āliqun Bash arāan Min Ţī nin
Kur Zoti yt u tha engjëjve: “Unë po krijoi një njeri nga balta,
72
فَإِذَا سَوَّيْتُه ُُ وَنَفَخْتُ فِيه ِِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَه ُُ سَاجِدِينَ
Fa'idh ā Sawwaytuhu Wa Nafakh tu Fī hi Min Rūĥī Faqa`ū Lahu Sājidī na
dhe kur ta kem përsosur atë dhe t’i kem dhënë nga ana Ime shpirt, ju menjëherë përuljunju atij (në sexhde)”.
73
فَسَجَدَ الْمَلاَئِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ
Fasajada A l-Malā 'ikatu Kulluhum 'Aj ma`ū na
Engjëjt, të gjithë së bashku iu përulën,
74
إِلاَّ إِبْلِيسَ اسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ
'Illā 'Ib lī sa A stakbara Wa Kā na Mina A l-Kāfir ī na
përveç Iblisit që ishte kryelartë dhe që u bë prej jobesimtarëve.
75
قَالَ يَاإِبْلِيسُ مَا مَنَعَكَ أَنْ تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِيَدَيَّ أَاسْتَكْبَرْتَ ۖ أَمْ كُنتَ مِنَ الْعَالِينَ
Qā la Yā 'Ib lī su Mā Mana`aka 'An Tasjuda Limā Kh alaq tu Biyadayya ۖ 'Ā stakbarta 'Am Kun ta Mina A l-`Ālī na
(Zoti) Tha: “O Iblis, çka të pengoi ty t’i përulësh atij që Unë vetë e krijova? A bëre kryeneçësi, apo ke qenë prej atyre që shesin fodullëk?”
76
قَالَ أَنَا خَيْر ٌ مِنْهُ ۖ خَلَقْتَنِي مِنْ نَار ٍ وَخَلَقْتَه ُُ مِنْ طِين ٍ
Qā la 'Anā Kh ayrun Minhu ۖ Kh alaq tanī Min Nā r in Wa Kh alaq tahu Min Ţī nin
Ai (Iblisi) tha: “Unë jam më i miri prej tij, mua më ke krijuar nga zjarri, e atë e krijove nga balta!”
77
قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيم ٌ
Qā la Fākh ruj Minhā Fa'inn aka Rajī mun
(Zoti) Tha: “dil pra prej tij (prej Xhennetit), ti je i mallkuar.
78
وَإِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِي إِلَى يَوْمِ الدِّينِ
Wa 'Inn a `Alayka La`natī 'Ilá Yawmi A d-Dī ni
Dhe largimi prej mëshirës Sime ka për të përcjellë deri në ditën e gjykimit!”
79
قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ
Qā la Rabbi Fa'an žir nī 'Ilá Yawmi Yub `ath ū na
Ai tha: “Zoti im, më jep afat deri në ditën e ringjalljes!”
80
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ
Qā la Fa'inn aka Mina A l-Mun žar ī na
(Zoti) Tha: “Po, je prej atyre të afatizuarëve,
81
إِلَى يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ
'Ilá Yawmi A l-Waq ti A l-Ma`lū mi
deri në kohën e ditës së caktuar!”
82
قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ
Qā la Fabi`izzatika La'ugh wiyann ahum 'Aj ma`ī na
Ai tha: “Pasha madhërinë Tënde, kam për t’i shmangur pre rrugës së drejtë që të gjithë,
83
إِلاَّ عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ
'Illā `Ibādaka Minhumu A l-Mukh laşī na
përveç atyre që janë të sinqertë nga robërit e Tu!”
84
قَالَ فَالْحَقُّ وَالْحَقَّ أَقُولُ
Qā la Fālĥaqqu Wa A l-Ĥaqqa 'Aqū lu
(Zoti) Tha: “Pasha të vërtetën, e Unë e flas vetëm të vërtetën:
85
لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكَ وَمِمَّنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِينَ
La'am la'ann a Jahann ama Min ka Wa Mimm an Tabi`aka Minhum 'Aj ma`ī na
Unë do ta mbushi Xhehennemin me ty dhe të gjithë ata që vijnë pas teje!”
86
قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْر ٍ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِينَ
Qul Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Aj r in Wa Mā 'Anā Mina A l-Mutakallifī na
Thuaj (Muhammed): “Unë nuk kërkoj pre jush ndonjë shpërblim, dhe unë nuk jam prej atyre që bëjnë trillime”.
87
إِنْ هُوَ إِلاَّ ذِكْر ٌ لِلْعَالَمِينَ
'In Huwa 'Illā Dh ikrun Lil`ālamī na
Ky (Kur’ani) nuk është tjetër vetëm se këshillë për botët.
88
وَلَتَعْلَمُنَّ نَبَأَه ُُ بَعْدَ حِين ٍ
Wa Lata`lamunn a Naba'ahu Ba`da Ĥī nin
E ju gjithsesi do ta kuptoni pas pak kohe vërtetësinë e tij.