1
نُون وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ
Nūn Wa A l-Qalami Wa Mā Yasţurū na
Nun, betohem në pendën dhe në atë çka shkruajnë!
2
مَا أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُون ٍ
Mā 'An ta Bini`mati Rabbika Bimaj nū nin
Ti, me dhuratën pejgamber) e Zotit tënd, nuk je i çmendur!
3
وَإِنَّ لَكَ لَأَجْراً غَيْرَ مَمْنُون ٍ
Wa 'Inn a Laka La'aj rāan Gh ayra Mam nū nin
Dhe se ti, padyshim do të kesh shpërblim të pandërprerë!
4
وَإِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيم ٍ
Wa 'Inn aka La`alá Kh uluqin `Ažī min
Vërtet, ti je në një shkallë të lartë morali!
5
فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ
Fasatub şiru Wa Yub şirū na
Më vonë ti do të shohësh, edhe ata do të shohin.
6
بِأَيّيِكُمُ الْمَفْتُونُ
Bi'ayyyikumu A l-Maftū nu
Se cili prej jush është i çmendur?
7
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِه ِِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ
'Inn a Rabbaka Huwa 'A`lamu Biman Đalla `An Sabīlihi Wa Huwa 'A`lamu Bil-Muhtadī na
S’ka dyshim se Zoti yt është Ai që e di më së miri se kush është ai që ka humbur prej rrugës së Tij dhe Ai e di më së miri për të udhëzuarit.
8
فَلاَ تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ
Falā Tuţi`i A l-Mukadh dh ibī na
Andaj, ti mos u pajto me gënjeshtarët!
9
وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ
Wa Ddū Law Tud /hinu Fayud /hinū na
Ata kanë dëshirë që ti të bësh lajka.
10
وَلاَ تُطِعْ كُلَّ حَلاَّف ٍ مَهِين ٍ
Wa Lā Tuţi` Kulla Ĥallā fin Mahī nin
Mos e respekto askë që betohet shumë dhe është i poshtër!
11
هَمَّاز ٍ مَشَّاء ٍ بِنَمِيم ٍ
Hamm ā zin Mash sh ā 'in ī min
që është përgojues e ban fjalë ndër njerëz.
12
مَنَّاع ٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيم ٍ
Mann ā `in Lilkh ayr i Mu`tadin 'Ath ī min
Shumë koprrac ndaj rrugës së mbarë, i pafrenueshëm, mëkatarë,
13
عُتُلّ ٍ بَعْدَ ذَلِكَ زَنِيم ٍ
`Utullin Dh ālika Zanī min
që është shumë i vrazhdë, më në fund edhe kopil (nuk dihet baba).
14
أَنْ كَانَ ذَا مَال ٍ وَبَنِينَ
'An Kā na Dh ā Mā lin Wa Banī na
(Mos e respekto) Vetëm pse ka pasuri e djem!
15
إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الأَوَّلِينَ
'Idh ā Tutlá `Alayhi 'Ā yātunā Qā la 'Asāţī r u A l-'Awwalī na
Kur atij i lexohen ajetet Tona, ai thotë: “Legjenda të të parëve!”
16
سَنَسِمُه ُُ عَلَى الْخُرْطُومِ
Sanasimuhu `Alá A l-Kh urţū mi
Ne do ti dëmkosim atë në turi (në hundë).
17
إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ
'Inn ā Balawnāhum Kamā Balawnā 'Aşĥā ba A l-Jann ati 'Idh 'Aq samū Layaşr imunn ahā Muşbiĥī na
Ne i sprovuam ata (mekasit) sikurse i kemi pas sprovuar pronarët e kopshtit. Kur u betuan se do të vjelin atë herët në agim.
18
وَلاَ يَسْتَثْنُونَ
Wa Lā Yastath nū na
E nuk thanë (kur u betuan): “Në dashtë All-llahu - inshaell -llahu!”
19
فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِف ٌ مِنْ رَبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ
Faţā fa `Alayhā Ţā 'ifun Min Rabbika Wa Hum Nā 'imū na
E, sa qenë ata fjetur, atë (kopshtin) e goditi një bela nga Zoti yt.
20
فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ
Fa'aşbaĥat Kālşşar ī mi
Dhe ai gdhiu si të ishte i vjelë.
21
فَتَنَادَوا مُصْبِحِينَ
Fatanādaw Muşbiĥī na
Ata në mëngjes thërritnin njëri-tjetrin.
22
أَنِ اغْدُوا عَلَى حَرْثِكُمْ إِنْ كُنتُمْ صَارِمِينَ
'Ani A gh dū `Alá Ĥarth ikum 'In Kun tum Şār imī na
Ngrihuni herët te prodhimet e tuaja, nëse doni t’i vilni!
23
فَانطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ
Fān ţalaqū Wa Hum Yatakh āfatū na
Dhe ata vajtënduke pëshpëritur në mes vete ( të mos i dëgjojnë kush).
24
أَنْ لاَ يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُمْ مِسْكِين ٌ
'An Lā Yad kh ulann ahā A l-Yawma `Alaykum Miskī nun
24-25. Të mos lejojnë të afrohet sot në të asnjë i varfër.
25
وَغَدَوْا عَلَى حَرْد ٍ قَادِرِينَ
Wagh adaw `Alá Ĥardin Qādir ī na
24-25. Të mos lejojnë të afrohet sot në të asnjë i varfër.
26
فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ
Falamm ā Ra'awhā Qālū 'Inn ā Lađā llū na
E kur e panë atë, thanë: “S’ka dyshim, ne kemi humbur (rrugën)”.
27
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ
Bal Naĥnu Maĥrūmū na
Jo, (ne nuk kemi humbur rrugën) por pakemi mbetur pa të!
28
قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُلْ لَكُمْ لَوْلاَ تُسَبِّحُونَ
Qā la 'Awsaţuhum 'Alam 'Aqul Lakum Lawlā Tusabbiĥū na
Ai me maturi prej tyre tha: “A nuk ju thahë përse nuk e përmendi Zotin?”
29
قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ
Qālū Sub ĥā na Rabbinā 'Inn ā Kunn ā Žālimī na
Atëherë ata thanë: “I pafajshëm është Zoti ynë, ne ishim të padrejtë”
30
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْض ٍ يَتَلاَوَمُونَ
Fa'aq bala Ba`đuhum `Alá Ba`đin Yatalāwamū na
Dhe u kthyen e po e qortojën njëri-tjetrin.
31
قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ
Qālū Yā Waylanā 'Inn ā Kunn ā Ţāgh ī na
Thanë: “Të mjerët ne, vërtet ne ishim jashtë rrugës!”
32
عَسَى رَبُّنَا أَنْ يُبْدِلَنَا خَيْرا ً مِنْهَا إِنَّا إِلَى رَبِّنَا رَاغِبُونَ
`Asá Rabbunā 'An Yub dilanā Kh ayrāan Minhā 'Inn ā 'Ilá Rabbinā Rāgh ibū na
Shpresohet se Zoti yt do na zëvendsojë me ndonjë edhe më të mirë se ai; ne në të vetëm te Zoti ynë mbajmë shpresën.
33
كَذَلِكَ الْعَذَابُ ۖ وَلَعَذَابُ الآخِرَةِ أَكْبَرُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ
Kadh ālika A l-`Adh ā bu ۖ Wa La`adh ā bu A l-'Ā kh irati 'Akbaru ۚ Law Kānū Ya`lamū na
Ja, kështu do të jenë dënimi (i mekasve), ndërsa dënimi i botës tjetër do të jetë shumë më i ashpër, sikur të jenë që e kuptojnë.
34
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ
'Inn a Lilmuttaqī na `In da Rabbihim Jann ā ti A n -Na`ī mi
Është e sigurt se për të devotshmit do të ketë te Zoti i tyre kopshte të begatshme.
35
أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ
'Afanaj `alu A l-Muslimī na Kālmuj r imī na
A do ti bëjmë krminelët të barabartë me mylimanët?
36
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ
Mā Lakum Kayfa Taĥkumū na
ç’është me ju, si gjykoni ashtu?
37
أَمْ لَكُمْ كِتَاب ٌ فِيه ِِ تَدْرُسُونَ
'Am Lakum Kitā bun Fī hi Tad rusū na
A mos keni ndonjë libër, e prej saj mësoni?
38
إِنَّ لَكُمْ فِيه ِِ لَمَا تَخَيَّرُونَ
'Inn a Lakum Fī hi Lamā Takh ayyarū na
E ju do të keni atje çka të dëshironi?
39
أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَة ٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۙ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ
'Am Lakum 'Aymā nun `Alaynā Bāligh atun 'Ilá Yawmi A l-Qiyāmati ۙ 'Inn a Lakum Lamā Taĥkumū na
Amos keni ndonjë zotim të fortë prej Nesh që vazhdon deri në kijamet, se do ta rrini atë që dëshironi?
40
سَلْهُم أَيُّهُمْ بِذَلِكَ زَعِيم ٌ
Salhum 'Ayyuhum Bidh ālika Za`ī mun
Pyeti ata se cili është prej tyre që u garanton atë?
41
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِنْ كَانُوا صَادِقِينَ
'Am Lahum Sh urakā 'u Falya'tū Bish urakā 'ihim 'In Kānū Şādiqī na
Apo ata kanë ortakë (zota) që u garantojnë, pra le t’i sjellin ortakët e vet, nëse e thonë të vëtetën?
42
يَوْمَ يُكْشَفُ عَنْ سَاق ٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلاَ يَسْتَطِيعُونَ
Yawma Yuksh afu `An Sā qin Wa Yud `awna 'Ilá A s-Sujū di Falā Yastaţī`ū na
(Përkujto) Ditën kur ashpërsohet çshtja deri në kulm (në kijamet), e ata do të ftohen për të bërë sexhde, po nuk mundën.
43
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّة ٌ ۖ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ
Kh āsh i`atan 'Ab şāruhum Tarhaquhum Dh illatun ۖ Wa Qad Kānū Yud `awna 'Ilá A s-Sujū di Wa Hum Sālimū na
Shikimet e tyre janë të përulura dhe ata i kaplon poshtërimi, kur dihet se ata kanë qenë të ftuar të bëjnë sexhde sa ishin të shëndoshë (e ata - talleshin).
44
فَذَرْنِي وَمَنْ يُكَذِّبُ بِهَذَا الْحَدِيثِ ۖ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لاَ يَعْلَمُونَ
Fadh arnī Wa Man Yukadh dh ibu Bihadh ā A l-Ĥadīth i ۖ Sanastad r ijuhum Min Ĥayth u Lā Ya`lamū na
Pra më lë Mua dhe ata që e mohojnë këtë Kur’an. Ne do t’i afrojmë ata dalëngadalë te dënimi prej nga nuk presin.
45
وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِين ٌ
Wa 'Um lī Lahum ۚ 'Inn a Kaydī Matī nun
Dhe atyre Unë u jap afat, sepse ndëshkimi Im ëstë shumë i fortë.
46
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرا ً فَهُمْ مِنْ مَغْرَم ٍ مُثْقَلُونَ
'Am Tas'aluhum 'Aj rāan Fahum Min Magh ramin Muth qalū na
A mos kërkon ti prej tyre shpërblim, e ata janë të ngarkuar me dhëniet?
47
أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ
'Am `In dahumu A l-Gh aybu Fahum Yaktubū na
A mos te ta është e fshehta (e Lehvi Mahfudhit), e ata prej atu trumbetojnë (se janë të mirë)?
48
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلاَ تَكُنْ كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَى وَهُوَ مَكْظُوم ٌ
Fāşbir Liĥukmi Rabbika Wa Lā Takun Kaşāĥibi A l-Ĥū ti 'Idh Nādá Wa Huwa Makžū mun
Po ti, bëhu i durueshëm ndaj caktimit të Zotit tënd, e mos u bë si ai peshkut në kohën kur pat thirrur (Zotin) dhe ishte i mllefosur.
49
لَوْلاَ أَنْ تَدَارَكَه ُُ نِعْمَة ٌ مِنْ رَبِّه ِِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُوم ٌ
Lawlā 'An Tadārakahu Ni`matun Min Rabbihi Lanubidh a Bil-`Arā 'i Wa Huwa Madh mū mun
Sikur të mos i afrohej atij mëshirë nga Zoti i tij, do të hidhej në shkretërirë i demoralizuar.
50
فَاجْتَبَاه ُُ رَبُّه ُُ فَجَعَلَه ُُ مِنَ الصَّالِحِينَ
Fāj tabā hu Rabbuhu Faja`alahu Mina A ş-Şāliĥī na
Po Zoti i tij, e bëri atë të zgjedhur prej të mirëve.
51
وَإِنْ يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّه ُُ لَمَجْنُون ٌ
Wa 'In Yakā du A l-Ladh ī na Kafarū Layuzliqūnaka Bi'ab şār ihim Lamm ā Sami`ū A dh -Dh ikra Wa Yaqūlū na 'Inn ahu Lamaj nū nun
E ata që nuk besuan gati sa të zhdukin me shikimet e tyre, kur dëgjuan Kur’anin, e (nga inati) thanë: “Ai është i marrë!”
52
وَمَا هُوَ إِلاَّ ذِكْر ٌ لِلْعَالَمِينَ
Wa Mā Huwa 'Illā Dh ikrun Lil`ālamī na
Po ai (Kur’ani) nuk është tjetër vetëm se këshillë për botën (e njerëzve e të xhinëve).