1
يَاأَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ
Yā 'Ayyuhā A l-Muddath th ir u
O ti i mbuluar!
2
قُمْ فَأَنذِرْ
Qum Fa'an dh ir
Ngrihu dhe tërhiqu vërejtjen (duke i thirrur).
3
وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ
Wa Rabbaka Fakabbir
Dhe madhëroje Zotin tënd!
4
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ
Wa Th iyābaka Faţahhir
Dhe rrobat tua pastroji!
5
وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ
Wa A r-Ruj za Fāhjur
Dhe të keqës së ndyrë largohu!
6
وَلاَ تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ
Wa Lā Tam nun Tastakth ir u
Dhe mos u mburr me atë që jep e të duket shumë!
7
وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ
Wa Lirabbika Fāşbir
Dhe për hir të Zotit tënd duro!
8
فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ
Fa'idh ā Nuqira Fī A n -Nāqū r i
E,kur të fryhet në Sur,
9
فَذَلِكَ يَوْمَئِذ ٍ يَوْمٌ عَسِير ٌ
Fadh ālika Yawma'idh in Yawmun `Asī r un
Atëherë ajo është ditë e vështirë.
10
عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِير ٍ
`Alá A l-Kāfir ī na Gh ayru Yasī r in
Për jobesimtarët është jo e lehtë.
11
ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدا ً
Dh arnī Wa Man Kh alaq tu Waĥīdāan
Ti, më le Mua dhe atë që e krijova të vetmuar.
12
وَجَعَلْتُ لَه ُُ مَالا ً مَمْدُودا ً
Wa Ja`altu Lahu Mālāan Mam dūdāan
Dhe bëra këtë pasuri të madhe.
13
وَبَنِينَ شُهُودا ً
Wa Banī na Sh uhūdāan
E bëra edhe me djem që i ka me vete.
14
وَمَهَّدْتُ لَه ُُ تَمْهِيدا ً
Wa Mahhad tu Lahu Tam hīdāan
Dhe Unë i lash në disponim të gjitha mundësitë.
15
ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ
Th umm a Yaţ ma`u 'An 'Azī d a
E ai lakmon që t’i shtoj edhe më tepër.
16
كَلاَّ ۖ إِنَّه ُُ كَانَ لِأيَاتِنَا عَنِيدا ً
Kallā ۖ 'Inn ahu Kā na Li'yātinā `Anīdāan
E jo, se ai vërtet ishte mohues i fakteve tona!
17
سَأُرْهِقُه ُُ صَعُودا ً
Sa'urhiquhu Şa`ūdāan
Atë do ta ndrydhi me një dënim të rëndë e të padurueshëm.
18
إِنَّه ُُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ
'Inn ahu Fakkara Wa Qaddara
Pse ai shumë mendonte, radhitte e përgatiste (për Kur’anin).
19
فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ
Faqutila Kayfa Qaddara
Qoftë i shkatërruar, po si përceptonte?
20
ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ
Th umm a Qutila Kayfa Qaddara
Prapë qoftë i shkatërruar, po si përceptonte?
21
ثُمَّ نَظَرَ
Th umm a Nažara
Ai sërish thellohej në mendime.
22
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ
Th umm a `Abasa Wa Basara
Pastaj mrrolej dhe bëhej edhe i vrazhdë.
23
ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ
Th umm a 'Ad bara Wa A a
Pastaj ktheu shpinën me mendjemadhësi.
24
فَقَالَ إِنْ هَذَا إِلاَّ سِحْر ٌ يُؤْثَرُ
Faqā la 'In Hādh ā 'Illā Siĥrun Yu'uth aru
E tha: “Ky (Kur’ani) nuk është tjetër, vetëm se magji që përcillet prej të tjerëve.
25
إِنْ هَذَا إِلاَّ قَوْلُ الْبَشَرِ
'In Hādh ā 'Illā Qawlu A l-Bash ar i
Ky nuk është tjetër, përveç fjalë njerëzish!”
26
سَأُصْلِيه ِِ سَقَرَ
Sa'uşlī hi Saqara
E Unë atë do ta hedhë në Sekar!
27
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ
Wa Mā 'Ad rā ka Mā Saqaru
E, ku e di ti se çka është Sekar?
28
لاَ تُبْقِي وَلاَ تَذَرُ
Lā Tub qī Wa Lā Tadh aru
Ai nuk lë send të mbetet pa e djegur.
29
لَوَّاحَة ٌ لِلْبَشَرِ
Lawwāĥatun Lilbash ar i
Ai është që ua prish dhe ua nxin lëkurat.
30
عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ
`Alayhā Tis`ata `Ash ara
Mbikëqyrës mbi të janë nëntëmbëdhjetë.
31
وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلاَّ مَلاَئِكَة ً ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلاَّ فِتْنَة ً لِلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانا ً ۙ وَلاَ يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ ۙ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَض ٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلا ً ۚ كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلاَّ هُوَ ۚ وَمَا هِيَ إِلاَّ ذِكْرَى لِلْبَشَرِ
Wa Mā Ja`alnā 'Aşĥā ba A n -Nā r i 'Illā Malā 'ikatan ۙ Wa Mā Ja`alnā `Iddatahum 'Illā Fitnatan Lilladh ī na Kafarū Liyastayqina A l-Ladh ī na 'Ū tū A l-Kitā ba Wa Yazdā da A l-Ladh ī na 'Ā manū 'Ī mānāan ۙ Wa Lā Yartā ba A l-Ladh ī na 'Ū tū A l-Kitā ba Wa A l-Mu'uminū na ۙ Wa Liyaqū la A l-Ladh ī na Fī Qulūbihim Marađun Wa A l-Kāfirū na Mādh ā 'Arā da A l-Lahu Bihadh ā Math alāan ۚ Kadh ālika Yuđillu A l-Lahu Man Yash ā 'u Wa Yahdī Man Yash ā 'u ۚ Wa Mā Ya`lamu Junū da Rabbika 'Illā Huwa ۚ Wa Mā Hiya 'Illā Dh ikrá Lilbash ar i
E mbiqëkyrës të zjarrit, Ne nuk bëjmë tjetër, përveç engjëjve dhe numrin e tyre (të përmendur në Kur’an) nuk e bëmë për tjetër, por vetëm si sprovë për ata që nuk besuan, e që të binden ata që u është dhënë libri, e atyre që besuan t’u shtohet besimi, e atyre që u është dhëmë libri dhe besimtarët të mos kenë dyshim, dhe ata që zemrat i kanë të sëmura dhe jobesimtarët të thonë: “çka dashti All-llahu me këtë shembull?” Ja ashtu, All-llahu e lë të humbur atë që do, e ushtrinë e Zotit tënd nuk e di kush pos Atij, e ai (Sekari), nuk është tjetër vetëm se një përkujtim për njerëz.
32
كَلاَّ وَالْقَمَرِ
Kallā Wa A l-Qamar i
Jo, nuk është ashtu, Pasha hënën!
33
وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ
Wa A l-Layli 'Idh 'Ad bara
Edhe natën kur tërhiqet!
34
وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ
Wa A ş-Şub ĥi 'Idh ā 'Asfara
Edhe agimin kur agon!
35
إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ
'Inn ahā La'iĥdá A l-Kubar i
S’ka dyshim se ai (Sekari) është një nga belatë më të mëdha.
36
نَذِيرا ً لِلْبَشَرِ
Nadh īrāan Lilbash ar i
Është vërejtje për njerëz!
37
لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ
Liman Sh ā 'a Min kum 'An Yataqaddama 'Aw Yata'akh kh ara
Për atë nga mesi juaj që dëshiron të përparojë (në të mira) apo të ngecë.
38
كُلُّ نَفْس ٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَة ٌ
Kullu Nafsin h un
Secili njeri është pengë i veprës së vet.
39
إِلاَّ أَصْحَابَ الْيَمِينِ
'Illā 'Aşĥā ba A l-Yamī ni
Përveç atyre të djathtëve.
40
فِي جَنَّات ٍ يَتَسَاءَلُونَ
Fī Jann ā tin Yatasā 'alū na
Që janë në Xhennete e i bëjnë pyetje njëri-tjetrit,
41
عَنِ الْمُجْرِمِينَ
`Ani A l-Muj r imī na
Përkitazi me kriminelët (e u thonë):
42
مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ
Mā Salakakum Fī Saqara
“çka u solli juve në Sekar?”
43
قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ
Qālū Lam Naku Mina A l-Muşallī na
Ata thonë: “Nuk kemi qenë prej atyre që faleshin ( që bënin namaz);
44
وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ
Wa Lam Naku Nuţ `imu A l-Miskī na
Nuk kemi qenë që ushqyenim të varfërit;
45
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ
Wa Kunn ā Nakh ū đu Ma`a A l-Kh ā 'iđī na
Dhe kemi qenë që përziheshim me të tjerët në punë të kota.
46
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ
Wa Kunn ā Nukadh dh ibu Biyawmi A d-Dī ni
Dhe kemi qenë që nuk e besonim ditën e gjykimit.
47
حَتَّى أَتَانَا الْيَقِينُ
Ĥattá 'Atānā A l-Yaqī nu
Derisa na erdhi e vërteta (vdekja)!”
48
فَمَا تَنْفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ
Famā Tan fa`uhum Sh afā`atu A sh -Sh āfi`ī na
E tanimë, atyre nuk u bën dobi ndërmjetësimi i ndërmjetësuesve,
49
فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ
Famā Lahum `Ani A t-Tadh kirati Mu`r iđī na
Po çka kishin ata që largohesin prej këshillës (Kur’ait)?
50
كَأَنَّهُمْ حُمُر ٌ مُسْتَنْفِرَة ٌ
Ka'ann ahum Ĥumurun Mustan firah un
Ata ishin si gomarë të trembur (të egër).
51
فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَة ٍ
Farrat Min Qaswarah in
Që ikin prej luanit (ose prej gjahtarit).
52
بَلْ يُرِيدُ كُلُّ امْرِئ ٍ مِنْهُمْ أَنْ يُؤْتَى صُحُفا ً مُنَشَّرَة ً
Bal Yur ī du Kullu A m r i'in Minhum 'An Yu'utá Şuĥufāan Munash sh arah an
Veç kësaj, secili prej tyre dëshironte t’i jepej libër i posaçëm (i hapët, i qartë).
53
كَلاَّ ۖ بَلْ لاَ يَخَافُونَ الآخِرَةَ
Kallā ۖ Bal Lā Yakh āfū na A l-'Ā kh irah a
E jo! Por ata janë që nuk frikësohen botës tjetër.
54
كَلاَّ إِنَّه ُُ تَذْكِرَة ٌ
Kallā 'Inn ahu Tadh kirah un
Dhe jo! Se ai (Kur’ani) është këshillë e lartë.
55
فَمَنْ شَاءَ ذَكَرَهُ
Faman Sh ā 'a Dh akarahu
E kush do, këshillohet me të.
56
وَمَا يَذْكُرُونَ إِلاَّ أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ ۚ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَى وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ
Wa Mā Yadh kurū na 'Illā 'An Yash ā 'a A l-Lahu ۚ Huwa 'Ahlu A t-Taq wá Wa 'Ahlu A l-Magh firah i
Po ata nuk mund të marrin mësim prej tij, vetëm nëse All-llahu di, Ai është i denjë për t’iu ruajtur dhe i denjë për falje mëkatesh!